كان حلم... الحلقة 14
"نعم... تتعرفى على مين يانغم"
"على العريس"
"ماشى يانغم...اتعرفى عليه براحتك"
قام ماجد... نادت عليه نغم
موقفش وكان سريع جدا لدرجة انه بقى بعيد فى لحظات لحد
ما اختفى عن عينيها
قعدت نغم تفكر...تتصرف ازاى
ماجد مشى متضايق وهو حاسس ان فيه خطوات بتبعد نغم عنه
عريس وبعدين تعارف وبعدين خطوبة
مشى ماجد بين الملاعب وبعد مازهق طلع المبنى الاجتماعى شاف قاعة
مفتوحة وفاضية دخل قعد فيها لوحده
فضل قاعد حوالى نص ساعة... قاعد على كرسى وراسه راجعه لورا ساندها
على ضهر الكرسى وبيبص لفوق وايديه على الكراسى اللى جنبه
"حاسب ايدك كده لما اقعد"
بص جنبه شاف نغم بتبتسم له
شال ايده من ع الكرسى وهو ساكت
"ينفع كده الف النادى كله عليك وافضل اسأل اى حد اشوفه فين ماجد فين ماجد"
"عايزة ايه من ماجد"
"مستغناش عنه"
ابتسم بسخرية وهو بيدور وشه
"مش عاجبك كلامى ولا ايه"
"نغم انتى بجد مش مقدرة اللى قلتيه... بتقولى عريس جايلك النهاردة وهتتعرفوا
على بعض وقاعدة تهزرى"
"ماانت مش مدينى فرصة افهمك"
"فهمينى"
"انا هقابله وبعدين هرفضه...بس مقدرتش اقول لبابا لا كده من غير سبب"
"وافرضى قابلتيه وطلع كويس؟؟"
"انت بتثق فيا ولا لأ"
"بثق فيكى طبعا"
"يبقى خلاص سيبنى اتصرف باللى انا شايفاه صح"
"وانا؟؟"
"انت ايه"
"غيرتى عليكى اعمل فيها ايه"
"ياحبيبى صدقنى انا مش شايفة حد فى الدنيا دى كلها غيرك... وعلشان
خاطرى بلاش تحسسنى انك مش واثق فيا ولا فى حبى ليك "
"سامحينى يانغم... والله ماكنت اقصد كل كده... انا اسف"
سكتت نغم... غمضت عينيها
صوت ماجد وهو بيقول
"سامحينى يانغم... والله ماكنت اقصد كل كده... انا اسف"
سمعته قبل كده... مش اول مرة تسمع الجملة دى بنفس الصوت
حاولت تفتكر اى مشكلة حصلت بينهم وقالها نفس الجملة
مفيش اى مشكلة كانت تستدعى انه يقول كده
"نغم...نغم مالك؟؟"
"مش عارفة ياماجد...حاسة انى سمعت كلامك ده قبل كده"
"كلام ايه"
"سامحينى يانغم... والله ماكنت اقصد كل كده... انا اسف... الكلام ده بنفس
نبرة صوتك دى سمعتها قبل كده"
فكر ماجد... وافتكر انه مقالش الكلام ده قبل كده
غير لما كان بيروح لها وهى ف الغيبوبة
"خلاص بقى انا هتعب نفسى ليه...يمكن كان حلم...صح ياماجد"
"اه ...اكيد كان حلم"
"لسه زعلان منى بعد مافهمتك"
"مقدرش ازعل منك بس خايف"
"متخافش"
"هو جاى لكم امتى"
"النهاردة الساعة 8"
"وهتعملى ايه"
"هقابله ياماجد واقول لبابا وماما اى حاجة"
"ممكن متقعديش معاه كتير على قد ماتقدرى"
"حاضر"
ماجد فى البيت فى اوضته... ومعاه مامته
"بص ياماجد كريم جاى يتكلم معاك فى تفاصيل كتب الكتاب علشان يومها
تكونوا اتفقتوا على كل حاجة"
ماجد وهو سرحان
"ماشى ياماما"
جرس الباب رن... قامت الام
"ده اكيد كريم.. قوم قابله"
"ماشى ياماما اقعدى معاه وانا هتكلم فى التليفون واجى"
قامت مامته وبص ماجد فى ساعة الحائط قدامه...7 ونص
اتصل ماجد بنغم على الموبايل
"ازيك ياحبيبتى"
"ازيك انت ياحبيبى"
" الموبايل اتصلح؟؟"
"اه وبابا جابه وهو راجع م الشغل"
"لبستى خلاص"
"ايوه"
"لبستى ايه"
"لبست هدومى"
"ماانا عارف انك لبستى هدومك مش هدوم الجيران... لبستى ايه بالظبط"
"ايه السؤال السخيف ده ياماجد...ريح نفسك لبست جينز وتى شيرت"
"بجد؟؟...بصراحة مش عايزك تبقى حلوة"
"متقلقش مش مهتمة باللبس ولا الميك اب"
"برضه هتبقى زى القمر"
"اعملك ايه ياماجد بقى دوختنى...مش معقول كل دى غيرة"
"اه غيران...فيها حاجة"
"ماقلنا بقى خلى فيه ثقة اكتر من كده شوية"
"ربنا يستر"
ودخلت مامة ماجد عليه وهو بيتكلم
"يالا ياماجد كريم عايزك"
"ماشى ياماما...جاى اهو"
خرجت الام...وكمل ماجد كلامه مع نغم
"اسيبك دلوقتى يا حبيبتى وابقى كلمينى لما الراجل ده يمشى"
قفل ماجد... وخرج يقعد مع كريم
كان الفرح لسه قدامه 3 اسابيع
وكل حاجة خلصت وماجد خلص كل اللى وراه فى جهاز نشوى من فلوس
التمرين الخاص عند نجيب سالم
كريم بيتكلم وماجد بيسمعه وعينه على الساعة وتفكيره مع نغم
ماجد مش بيتناقش فى اى حاجة مع كريم وكل كلامه
"مش هنختلف على ماديات... احنا مش لسه هنعرفك النهاردة"
ولما جت الساعة 8 وربع مقدرش ماجد يقعد معاهم اكتر من كده
واستأذن ودخل اوضته
فى اوضة نغم...بعد ما خلصت مع ماجد
دخلت مامتها
"خلصتى يانغم...ايه ده؟؟"
"ايه ياماما"
"ايه يانغم مش تلبسى حاجة عليها القيمة بدل اللبس اللى بتروحى بيه النادى ده"
"وماله ده ياماما"
"مش منظر تقابلى بيه عريس"
"ماما احنا على اتفاقنا اوعوا تغيروا كلامكم"
"اتفاق ايه؟؟"
استغربت ونغم ونادت على باباها...جه الاب
"بصوا انا وافقت اقابل العريس علشان بابا اتفق معاه انما انا مش مرتاحة
ومش مهيأة نفسيا لخطوبة دلوقتى"
الاب"ليه يانغم"
نغم"مفيش سبب مش حاسة انى عايزة اتخطب "
الام"يمكن لما تشوفيه تغيرى رأيك"
الاب"ايوه يانغم...هو هييجى ولما نقعد مع بعض شوية هبقى انا ومامتك نسيبكم
تتكلموا وتقعدوا مع بعض تتعرفوا اكتر"
وقالت نغم فى سرها
"ايه الورطة دى"
وكملت وهى بتقول لباباها ومامتها
"طيب انا عندى فكرة... لما ييجى لو حصل قبول هقعد معاه لو محصلش
يبقى بلاش منها القعدة دى"
الاب"واحنا هنعرف منين"
الام"بصى يانغم هنقعد الاول بتاع 10 دقايق كده وبعدين هقوم اجيب عصير...
لما اجى عندك لو اخدتى العصير من الصينية يبقى موافقة تقعدوا مع بعض
لو قلتى مش عايزة يبقى خلاص...ولا ايه يااسماعيل"
الاب"هو مش المفروض ان العروسة هى اللى بتقدم"
نغم"وهو انا عروسة يابابا ...ده ضيف عادى لحد دلوقتى"
الاب"خلاص اللى تشوفوه"
مع دقات الساعة 8 رن جرس الباب
راح باباها فتح الباب واستقبل محمد
دقايق وخرجت نغم ومامتها يقابلوه
اتفاجئت نغم بشاب وسيم وشيك وبيتكلم بمنتهى الادب والذوق
مجاملات بسيطة من الطرفين
محمد من طرف وباباها ومامتها من طرف تانى
بسرعة شافت مامتها بتستأذن وتقوم
بصت فى الساعة شافت ان فات 10 دقايق ...بسرعة من غير ماتحس بيهم...
سمعت صوت مامتها راجعة
وافتكرت ماجد...واتضايقت انها فكرت مجرد تفكير فى ان محمد شاب كويس
واعجبت بيه مبدئيا
"ماجد عندى بالدنيا"
قالت كده فى سرها لما مامتها وصلت عندها بالعصير
"ميرسى ياماما...مش عايزة"
فهم باباها ومامتها رأيها ... قعدوا كلهم مع بعض حوالى نص ساعة بعدها
استأذن محمد انه عايز يقعد مع نغم
باباها ومامتها بصوا لبعض وبصوا لها... ومع ذوق محمد
الاب"اه طبعا... احنا هنقعد قدامكم هنا فى البلكونة وانتوا اقعدوا مع بعض"
قام باباها ومامتها... وحست نغم ان باباها اضطر يوافق
لانهم متوقعوش ان محمد يطلب يقعد معاها وكانوا فاكرين ان القرار
بايدهم لوحدهم
نغم قاعدة مش عارفة تبدأ بالكلام...وبمعنى ادق مش عايزة...سكتت واتكلم محمد
"بعد ماعرفتك على نفسى وانا بتكلم مع باباكى فى حاجة تانية عايزة تعرفيها"
"لا مفيش"
"وانا مش محتاج اعرف عنك حاجات عامة لانى عارفها انا بشوفك بقالى
كام شهر وسألت عليكى وعرفت عنك حاجات كتير...كل حاجة بتقول
انك الزوجة اللى اتمناها"
وحاولت ترد ...وبمجاملة
"وانت كمان فيك الصفات اللى تتمناها اى بنت"
"يعنى اعتبر انك موافقة مبدئيا"
ولحقت نغم نفسها وردت بسرعة
"لأ"
"لأ؟؟...ليه؟؟"
وحاولت نغم تدور على اى عيب او نقص فيه... مش لاقية
صورة ماجد وهما فى القاعة وبيقولها انه خايف ...جت قدام عينيها
"محمد شاب كويس بس انا بحب ماجد"
قالت لنفسها وكأنها بترد عبى قلق ماجد
وردت على محمد فى كلام حازم
"انت فعلا شاب كويس...بس انا مش بفكر فى اى ارتباط حاليا لانى مريت بحادثة
ومش هفكر فى خطوبة وجواز غير لما اتعالج تماما"
"انا عارف موضوع الحادثة... وايه اللى يمنع العلاج مع الخطوبة"
"معلش ده قرارى... وقرار نهائى"
"اللى يريحك... ممكن تنادى بابا علشان استأذن"
ماجد فى اوضته... يقعد... يقوم... يقعد تانى يمسك الموبايل...
يرميه ع السرير... يمشى للشباك... يرجع للسرير... يفتح اللاب...
يمسك الموبايل..يرميه ع السرير...يقفل اللاب... يقوم...يرجع يقعد...
يمسك الموبايل... يرميه ع السرير...الساعة تدق 9
نغم وقفت مع باباها ومامتها لحد ما محمد مشى
الاب"انتى قلتيله ايه"
نغم"قلت له انى مش هرتبط غير لما اتعالج من اثر الحادثة خالص"
الام"وايه اللى يمنع يابنتى"
نغم"ياماما محصلش قبول وانا مقدرتش اقولهاله كده ف وشه فعملت حجة الحادثة...
انما يمكن مع حد تانى اوافق"
كانت تقصد ماجد بكلامها...بصت فى الساعة شافتها 9وخمسة
دخلت اوضتها وهى عايزة تطمنه بسرعة ان العريس خلاص...مشى بلا رجعة
اول ما مسكت موبايلها...شافت 30ميسد كول من ماجد
وبسرعة اتصلت بماجد...رد من قبل اول رنة ماتكمل
"نغم... كل ده قاعدة معاه"
"وانت كل دى ميسدات"
"احكى لى قالك ايه..وانتى قلتيله ايه... باباكى اتفق معاه على حاجة"
"ايه ياماجد بالراحة شوية "
"بالراحة ايه يانغم انا هتجنن"
"سلامتك من الجنان ياقلبى"
"الله يسلمك...بس لو فضلتى كده مش عايزة تريحينى هتجنن بجد"
"يا حبيبى ارتاح واطمن انامش هتجوز حد غيرك انت"
"والعريس؟؟"
"اترفض ولو جه 100 غيره مفيش غيرك انت بس اللى حبيبى"
"واهلك"
"مش ممكن يجبرونى على اى حاجة"
"انا بحبك اوى يانغم... اوعدك عمرك ماهتندمى ولا عمرى هزعلك ولا اتسببلك فى اى حزن"
"وعد؟؟"
"اه... وعد... انا عندى اموت ولا اتسبب فى نزول دمعة واحدة من عينيكى"