منتديات العاشق ~ عشقا بلا حدود - عرض مشاركة واحدة

#**176** 01-18-2015, 10:06 PM

يوميات حماة الحلقة 26

نزلت من عند اسماء وانا فرحانة ان بنتى سليمة ورفعت راسنا مش جابت
لنا العار زى ماكنت فاكرة... بس قلبى حزين عليها البنت زى ماتكون مش
فى وعيها والزفت اللى اتجوزته هو اللى بيمشيها...ازاى مسلمة له عقلها
كده وماشية وراه... ياعينى عليكى يا بنتى ربنا يسترها معاكى ويطلع ظنونى
مش فى محلها
نزلت ليوسف واحمد وروحنا

لما روحنا لها فى السبوع انا ونادية وهناء لقيناها مبسوطة وفرحانة حمدت
ربنا وقلت يارب يسعدها وتبقى كويسة... نزلنا واحنا نازلين من عندها لقيت
واحدة بتسلم على نادية وهناء وعرفونى عليها انها صاحبتهم من النادى
وسألتهم كانوا عند مين فى العمارة اللى هى ساكنة فيها... فحكت لها
نادية ان بنتى العروسة الجديدة فى العمارة... لقيت الست وشها
اتغير وقالت لنادية
"انتوا ناسبتوا اشرف"
"اه.. ماله؟؟"

بارتباك" لا لا مفيش حاجة ربنا يهنيها يارب... وابقى اسالى يانادية واشوفك
يوم الخميس فى النادى"
الست قفلت فى الكلام بسرعة حسيت ان فيه حاجة تعرفها ومرضيتش
تقولها...واحنا فى الطريق قلت لنادية
"بقولك ايه يانادية...ملاحظتيش حاجة على صاحبتك لما جبنا سيرة اشرف"
"اه حسيت انها كانت هتقول حاجة وسكتت"
"طيب لما تشوفيها حاولى تعرفى هى كانت هتقول ايه"

"اكيد من غير ماتقولى"
طبعا كل يوم اسماء بتكلمنى وكل مااسألها انتى عاملة ايه تقولى
كويسة جدا..مبسوطة اوى...الحاجات دى
وبدأ الحماس اللى فى كلامها عن السعادة يقل لما رجعت شغلها تانى
ولما اسالها عن حالها تقوللى ارهاق من الشغل
كل ده وانا فى انتظار مقابلة نادية وصاحبتها اللى اتعطلت ومتقابلوش لاكتر
من خميس لكذا سبب
وفى يوم وقبل ماتكمل شهر جواز لقيتها بتكلمنى فى التليفون وبتقوللى
"ماما انا عايزة اجى اقعد عندك كام يوم"
"انتى متخانقة مع جوزك"

"لا خالص انا بس تعبت من مسئولية البيت مع الشغل فعايزة ارتاح
شوية من المسئولية"
"انتى تيجى اهلا وسهلا وده بيتك... بس مفيش عروسة تسيب جوزها
وهى لسه متجوزة جديد"
"خلاص ياماما يعنى مش عايزانى آجى"
"لا تعالى بس متكونيش غضبانة"
"غضبانة ايه بس لا طبعا واشرف هييجى معايا"
"ييجى معاكى فين؟؟؟"

"ييجى عندكوا...خلاص ماشى ياماما سلاااام"
ايه التدبيسة دى هو انا طايقاه فى الكام ساعة اللى بشوفه فيها كل فترة
لما ييجى يقعد عندى وتانى يوم لقيتها جاية هى والبارد اللى قعد كأنه
بيت ابوه...وقاعد ياكل ويشرب وينام فى بيتى ونفسى اطرده... ويوسف كمان
بقى مش طايق بروده لحد ماقلت لاسماء
"اسماء خدى جوزك وروحى بيتك"
"ليه ياماما...انتى مش عايزانى"
"يابنتى انا مش عارفة اقعد براحتى فى بيتى وراجل غريب طويل عريض
معايا فى البيت"
"يعنى نمشى"

"ايوه قوليله اى حاجة بس مينفعش ييجى يقعد كده"
وفعلا فى نفس اليوم روحت بيتها ومفيش 3 ايام ورجعت تانى وقالت مش
هييجى غير ع الغدا بس...استحملت وانا هموت من الغيظ... وقعدت البنت
عندى يوم ورا يوم واسبوع ورا اسبوع بحجة الشغل وكانت تروح يوم الاجازة بس
وانا كل مااسأل نادية عن صاحبتها تقوللى ماقبلتهاش..مروحتش النادى...لما
روحت هى مجيتش

واقترحت على اسماء تسيب الشغل وتستقر علشان تستقر فى بيتها لقيتها
رافضة خالص...وجالى شك انه يكون هو اللى بيخليها تشتغل علشان الفلوس...
ليه لا ماهو مش بيصرف عليها حاجة... واتجوز جوازة ببلاش...قلت لها...طيب
لو اديتك المرتب اللى بتاخديه تقعدى من الشغل.. لقيتها مترددة... قلتلها
فكرى... وفعلا لما جه قعدوا مع بعض شوية ويومها بالليل لقيتها بتقوللى
"ماما انا هسيب الشغل زى مااتفقنا"
"والله احسن...بس انا مش هقدر اديكى المرتب لانى اخدت اجازة بدون
مرتب ودخلنا كله بقى معاش ابوكى بس"

وسيبتها ...وطبعا الفكرة ولا كانها اتطرحت اصلا
وجه وقت الحج واتحدد معاد السفر وقبل مانسافر باسبوع... اسماء تعبت
وروحنا للدكتور وقالنا انها حامل
وكانت تعبانة فعلا وكانت تقوم برضه تروح شغلها علشان متاخدش اجازة
بالخصم... وكل مااسألها جوزك عامل ايه معاكى... تقوللى كويس وانا
متأكدة انها بتكدب ومش عايزة تقول... يوم السفر قلت لها خدى اجازة
وارتاحى وانا هسيب لك مصروف مع اخوكى واقعدى متروحيش.. واكدت
على احمد ياخد باله من اخته وميسبيهاش ابدا لما تحتاجله... ووصيتهم
على بعض ووصيت نادية عليهم لو جرالنا حاجة تعتبرهم زى هشام

وسافرنا لاحلى مكان فى الدنيا ... ورميت كل حاجة ورايا ومفكرتش غير بس
انى عايزة اوصل للكعبة فى اسرع وقت حتى لو هموت هناك .