مدونة قصص دينا عماد

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 6

الحلقة 6
انا حاسة ان اسماء متضايقة من حاجة ومخبية
اكيد الحاجة اللى ضايقتها دى هى اللى سقطتها
وصلنا هشام البيت وطلع معانا هو ونادية وجنى
جنى طلعت على السرير جنب اسماء
اسماء"ماما... خدى جنى برة مش عايزة حد فى الاوضة"
انا اتكسفت... دى بتطردهم من الاوضة
نادية اخدت جنى وقامت
نادية"انا همشى ولو احتاجتى اى حاجة يااسماء كلمينى"
اسماء مردتش.. قرب منها هشام
"انا هنزل عايزة منى حاجة"
لفت وشها بعيد واتدورت تنام وهى بتقول
"لأأأأأأأأأأأأ"
بعد ما نزلوا... بصيت على يوسف كان نايم
دخلت لاسماء
"بصى بقى طريقتك مع هشام ونادية بتقول فيه حاجة مخبياها...

عملولك ايه خلاكى تسقطى"
"معملوش حاجة وسقطت لوحدى"
"وطريقتك معاهم دى ليه"
لقيتها بتعيط.... بتعيط بحرقة

انا خفت عليها دى لسه راجعة من عملية والتوتر مش كويس عليها
روحت جنبها اخدتها فى حضنى
"مالك ياحبيبتى... احكى لى"
"واحنا فى المستشفى انا مقهورة على الحمل اللى راح وهشام

عادى ولا كأن حاجة حصلت"
"انتى بس بيتهيألك الراجل غير الست"
"لا مش بيتهيألى حتى انتى كمان اخدتى بالك... هما مش هاممهم

احمل اسقط اموت حتى.... عندهم جنى بالدنيا"
"متبقيش حساسة كده وارضى بقضاء ربنا"
"وهو انا اعترضت انا متضايقة اوى منهم ومش طايقة ارجع البيت"
"يا مصيبتى انتى عايزة تخربى على نفسك"
"عايزانى ارجع ابقى درجة تالتة فى البيت بعد جنى وطنط نادية"
"يااسماء هشام بيحبك ومتخليش حاجة عابرة تأثر على حياتكم"

"ابنى اللى راح ده وانا لسه ملحقتش حتى افرح بيه مش

حاجة عابرة... دول زى مايكونوا فرحوا ان الحمل مكملش علشان

ميبقاش فيه شريك لجنى"
انا اتفاجئت بكلام اسماء وحبيت ابعد الفكرة دى عنها
"لا يااسماء مش معقول"
"انتى نفسك ياماما لاحظتى كده"
وقبل ماارد سمعت صوت يوسف... فى الحمام وبيكح كتير اوى
قومت بسرعة اشوفه ماله... بيكح كتير اوى
دخلت له الحمام وهو واقف ع الحوض
"ايه ده يا يوسف؟؟ دم؟"
بيرد عليه وهو مش قادر
"اه... اول مرة تحصلى"

"طيب تعالى اشرب شوية مياه وريح شوية لحد ما نروح للدكتور"
"حاضر"
اخدته ونيمته فى السرير... وقلقت اوى لازم نروح للدكتور فى

اسرع وقت علشان الدم ده خطر... بس هو مش بيشتكى من

الكحة علشان الدم ده ييجى من صدره...يكون من زوره ولا منين؟؟

انا هحير نفسى ليه بكرة نروح للدكتور
واتصلت باحمد وحكيتله ان يوسف بيرَجع دم... هو كمان خاف

وقلق وقال هييجى بكرة
وسمعت اسماء بتنادى عليا... روحت وحكيت لها
"انا لازم اروح بكرة مع باباكى للدكتور لو تعبانة هتصل بنادية

تيجى تقعد معاكى"
"لا مش عايزة حد منهم"
"شيلى الكلام الفارغ ده من دماغك ولما تشدى حيلك تروحى

بيتك وتبقى عادى معاهم... دى تانى جوازة يااسماء "
قمت وكلامى ليها واضح... تانى جوازة مفيش مجال للدلع

تانى يوم روحنا للدكتور واسماء مرضيتش اتصل لها بنادية
نادية وهشام كل مايتصلوا بيها تقول لى اقول نايمة
عيادة الدكتور زحمة... مبحبش قعدة الدكاترة
بس كله يهون علشان خاطر يوسف
واحنا قاعدين دخل راجل ومراته وقعدوا يستنوا دورهم
مش عارفة شفتهم فين قبل كده... انا بقيت بنسى كده ليه
بعد شوية ولما الراجل لمحنا لقيته بيقرب مننا
"يوسسسسسف ازيك"
لقيت يوسف قام يسلم بكل لهفة
"مين ...عزززت... اخبارك ايه"
وسلامات واحضان وانا بسرعة افتكرت ده عزت صاحب يوسف

بس اخر مرة شفناهم كان ييجى من 20 سنة قبل مايسافر

عزت هو ومراته وبنته اعارة السعودية
جت مراته تسلم علينا.. ياااااااه الصدفة ممكن تجمع

الاصحاب كده

كنا اصحاب اوى وكنا دايما بنزور بعض واحمد واسماء ويارا

كانوا اصحاب هما كمان
عزت وامينة مراته فى الاول معرفوش احمد وقعدنا نتكلم ونعرف

اخبار بعض وعرفوا ان احمد واسماء اتجوزوا وهما كمان يارا

بنتهم اتجوزت وخلفت وقاعدة فى السعودية مع جوزها
عزت"جايين ليه مين تعبان"
يوسف"انا تعبان شوية وجاى اكشف نشوف فى ايه "
عزت"الف سلامة ..ربنا يشفيك يارب"
ايمان"وانتوا جايين ليه مين تعبان"
عزت بأسى" امينة بتتعالج بقالها سنة وربنا يشفيها"
جه علينا الدور فى الكشف... عزت ويوسف اخدوا ارقام بعض

واتفقوا يرجعوا الود القديم وخصوصا ان كل اسرة فينا بقوا

لوحدهم بعد جواز الولاد... واتفقنا نتقابل تانى

بعد الكشف الدكتور طلب تحاليل وبعد كده هيحدد فى ايه
تانى يوم احمد اخد يوسف يعمل التحاليل
واحنا لوحدنا واسماء قاعدة بتتفرج على التليفزيون
"شايفاكى بقيتى احسن"
"الحمدلله"
"هترجعى بيتك امتى"
"ايه ياماما مش عايزانى"
"مش عايزاكى انتى وهشام تعملوا مسافات بينكم و

مشاكل من مفيش"
"بس مش عايزة ارجع"
"اللى فى دماغك ده وهم...انا هتصل بنادية وهشام ييجوا

يتغدوا معانا وبعدين تروحى معاهم وهما ماشيين... وتبقى

عادية مع هشام اوعى تقوليله كلامك ده لا هو ولا نادية...

هفكرك تانى دى مش اول جوازة"
سكتت اسماء... وبالظبط اللى قلته حصل وراحت بيتها
بعد كام يوم روحنا للدكتور تانى بعد ما جبنا التحاليل
واكتشف ان يوسف عنده فيرس c
انا اتصدمت... ويوسف كمان... وسلمنا امرنا لله



الايام بتعدى والشهور... عزت وامينة كنا بنزورهم ويزورونا
ولازم نتكلم فى التليفون يوميا... قربنا من بعض

تانى زى زمان
الوحدة اللى حسيت بيها اول مااحمد واسماء اتجوزوا هانت شوية

لما بقى لينا اصحاب
ويوسف كمان العلاج خلاه احسن شوية ووجود عزت بقى

يشجعه على النزول غير الاول
احمد ومى بييجوا عندنا لما يبقى عندهم وقت
مى الله يعينها حامل وبقت فى السابع ومشغولة ومع

ذلك بتسأل عليا
اسماء كل يوم بتكلمنى... بتتعامل مع هشام ونادية عادى بس

مش زى قبل الحمل... يارب ما يلاحظوا
علاقتى بنادية بقت اقل من الاول مش عارفة ليه..من ساعة

ما ولادنا اتجوزوا بعض واحنا بقى فيه بيننا حساسية شوية
انا مش مرتاحة كده... يمكن لسه زعلانة منى من يوم اجهاض

اسماء... روحت لهم يوم الصبح وكانت اسماء لسه نايمة

وهشام فى الشغل... قعدت انا ونادية لوحدنا وقلت هتكلم معاها
"انتى زعلانة منى فى حاجة يانادية"
"ابدا ياايمان...ليه بتقولى كده"

"اصل انتى بقيتى بعيدة عنى مش زى الاول"
"مشغولة بس بجنى وانتى عارفة احنا كبرنا مبقيناش زى

الاول ورعاية الاطفال بقت متعبة"
جت جنى وبتقول لنادية ماما.... بعد ماكانت بتقول ماما لاسماء
قلت فى بالى عادى يبقى بتقول لهم هما الاتنين
اسماء صحيت واتفاجئت بوجودى... قعدنا شوية ودخلت اسماء

تروق اوضتها... ناديت على جنى بسألها فين اسماء
قالت "طنط اوضة"

اتفاجئت بالتغير اللى حصل... اسماء بقت طنط ونادية بقت ماما...

فيه حاجة مش واضحة... معقول تكون نادية هى اللى حفظت

البنت تقول كده... يعنى كلام اسماء مظبوط
"سرحانة فى ايه ياايمان وسكتى فجأة"
"هى ليه جنى مش بتقول لاسماء ماما زى الاول"
"انتى لاحظتى ده بس"
دمعت عيون نادية... مفهمتش
"وضحى كلامك يا نادية... ملاحظتش حاجة ومش فاهمة حاجة"
"اسماء من بعد الاجهاض اتغيرت خالص... بقت كل ما جنى

تقرب منها تزعق لها وتقولها روحى لماما نادية... لما تتطلب

منها حاجة تقولها روحى لماما نادية... لما هشام اتكلم معاها

انفعلت وزعقت واتهمته انه مش عايز يخلف منها ولا مهتم

ومكتفى بجنى طبعا احنا فاهمين ان ده من زعلها وهشام عرض

عليها يروحوا لدكتور نفسى بقت تصرخ وتزعق وتقوله كمان

بتطلعنى مجنونة ... سيبناها على راحتها وقالت مش عايزة

اسمع كلمة ماما الا لما اخلف انا... البنت اتعودت على

النظام الجديد وخلاص"
الكلام فاجئنى ووجعنى على بنتى اللى حالها اتغير وعلى

الطفلة اليتيمة اللى مالهاش ذنب
دخلت لاسماء اوضتها اتكلم معاها... لقيت نفس كلام نادية

متغيرش حاجة... وعرضت عليها تروح لدكتور نفسى رفضت بشدة
مكنش قدامى اى حل... غير انى ادعى لها ان ربنا يديها

بعد اسبوعين تقريبا... لقيت نادية بتتصل بيا وبتبشرنى
"اسماء حامل"

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 7

الحلقة 7
فرحت اوى اول ما نادية قالت ان اسماء حامل
لالا فرحت ايه... انا كنت طايرة من الفرح
يوسف كمان كان فرحان اوى
ونادية وهشام والكل فرحان
اسماء كمان بقت فرحانة اوى...نادية بقت شايلة اسماء فى عينيها
مش بتخليها تشيل كوباية... وهشام كمان كان مريحها
كانت مش بتقوم من السرير رغم ان الدكتور قال ان حملها طبيعى
بس حبينا نريحها...كنت بروح لهم كل يوم تقريبا
بدأت اسماء تحن تانى على جنى... ورجعت اسماء بنتى

اللى اعرفها... الطيبة الحنينة الرقيقة

مى دخلت فى الشهر التاسع... صعبانة عليا اوى
بتنزل شغلها وترجع وخطوتها بقت تقيلة ومع ذلك مش بتشتكى
عزمتهم يوم عندى هى واحمد
بعد الغدا حسيت انها مش قادرة تقعد
"قومى يامى ارتاحى فى اوضة احمد شوية"
"لا ياماما انا هقعد معاكى"
"قومى انا شوية يمكن انام"
وقامت مى تنام شوية...ولقيت احمد قعد جنبى
"ماما ... عايز اتكلم معاكى شوية"
"خير يا حبيبى"
"بصى عايز رأيك فى حاجة... دلوقتى بعد مى ماتولد واجازتها

تخلص هتنزل الشغل تانى وهتبقى تودى النونو عند مامتها...

انا فكرت انى محتاج عربية"
"يعنى عايز ايه... عربية ابوك نافعانا وهى اللى بتشجعه انه ينزل"
"لالا مفكرتش فى عربية بابا خالص"
"اومال عايز ايه"

"هشترى عربية بالتقسيط واقل مقدم 40 الف جنيه وانا ومى

مش معانا غير 30... ينفع تكمليلى ال10 ولما اخلص القسط

ابقى اديهوملك ياماما... والله ياماما محتاجينها اوى"
"حاضر ولا يهمك بكرة اجيبهوملك من البنك"
"ربنا يخليكى ياماما"

"بس القسط مش هيبقى زيادة عن طاقتك انت داخل على

مصاريف بعد الولادة "
"ماهو انا من الشهر الجاى هشتغل اوفر تايم لحد 10 بالليل"
"مش هيبقى كتير عليك كده"
"اعمل ايه بس مضطر"
"ربنا يعينك يارب"
صحا يوسف وقعد معانا وبعد شوية قامت مى وقعدنا كلنا مع بعض



اسماء قاعدة على السرير وجنى نايمة جنبها
نادية دخلت عليهم الاوضة
"جنى فين اخدها"
"لا سيبيها نامت"
"انتى مش عايزة حاجة اجيبهالك"
"لا يا طنط شكرا... اقعدى معايا شوية نتفرج على التليفزيون

بدل ماتقعدى بره لوحدك"
قعدوا يتفرجوا على التليفزيون شوية... ويتكلموا شوية
مغص خفيف بدأ عند اسماء
اخدت مسكن بسرعة قبل المغص ما يزيد
المسكن معملش اى حاجة بل بالعكس ...المغص زاد اوى
جه هشام واسماء بتتألم
"تعالى يااسماء نروح للدكتور بدل تعبانة كده"
قاموا راحوا للدكتور
وعند الدكتور... فاجئهم
"اسبقونى على المستشفى... ده اجهاض"
هشام واسماء اتفاجئوا... مصدقوش
هشام"ليه يا دكتور... هو فيه ايه"
الدكتور"الحمل خارج الرحم وكده كده هينزل سواء دلوقتى

ولا ممكن ينزل لوحده يعد يوم اسبوع شهر .. محدش عارف"
اسماء قعدت تعيط... وهشام يهديها ويفكرها بالرضا بقضاء ربنا



يا حبيبتى يااسماء... مبتلحقش تفرح
اسماء نفسيتها تعبت من يوم ماسقطت لتالت مرة
كنت بزورها فى يوم.... وكلنا قاعدين كويسين
جنى قاعدة فى حضن نادية... واول ماجه هشام جريت عليه
هشام شالها وحضنها... وكان جايب لها شيكولاته
لقيت اسماء بتزعق
"متفتحيش الشيكولاتة دى"
هشام"ليه يااسماء"
اسماء"هتوسخ الصالون"
نادية"جنى بتمسكها بالورقة يااسماء ومش هتوسخ حاجة...

ولو حصل هبقى انضفها انا"
اسماء بصراخ"يعنى ايه انا اقولها حاجة انتوا تقولوا العكس"
انا بقيت محرجة... جنى شكلها خايفة من الصوت العالى
اخدتها فى حضنى وقعدت أأكلها الشيكولاته بايدى
دخلت على اوضتها... ودخل وراها هشام
كانوا بيتخانقوا... بصراحة مسمعتش صوت هشام
كل اللى سامعاه صوت اسماء
"انت بتدلعها... انت عايزها تطلع متسمعش كلامى...طبعا

ما انا مش مامتها"
انا ونادية قاعدين ساكتين
"متزعليش يانادية... انتى اكيد مقدرة حالتها النفسية"

"طبعا... بس كده غلط لو محتاجة لدكتور نوديها انما مينفعش

نسيبها كده...البنت اليتيمة دى ذنبها ايه"
شفت هشام خارج من الاوضة ...على الباب وخرج من الشقة كلها
قمت دخلت لاسماء
"ايه اللى بتعمليه ده مع جوزك"
"شفتى ياماما...اهو كل حاجة قدام عينك"
"اللى قدامى انك انتى اللى بتكبرى المواضيع

وبتعاملى جنى وحش"
"انا.... هو انا لما اكون عايزة اعودها على حاجات معينة ابقى

بعاملها وحش...مكنتيش بتضربينا واحنا صغيرين...يبقى

كده كنتى بتكرهينا مثلا "
"اللى شايفاه انك كل شوية معاها بحال"
"لا طبعا انا بعاملها عادى... هما اللى مش حاسين بيا ابدا

اهتمام بجنى ودلع وانا محدش بيقولى مالك ولا حاسة بايه...

لما كنت حامل كان الاهتمام كله بيا.. يبقى المشكلة

عندهم مش عندى"

"بصى ياحبيبتى لو استمريتى تنكدى على جوزك كده ممكن

يقول عليا من ده بإيه ويشوف له واحدة تانية تريحه مش تنكد عليه"
اخدت منى اسماء الكلام وقعدت... سرحت ومردتش
قلت فى سرى"الحمدلله اهى هتفكر فى الكلام وتتعدل"
ملحقتش اخلص كلامى... لقيت احمد بيتصل وبيقولى
"مى بتولد"
اتصلت بيوسف ييجى ياخدنى... وروحنا لهم المستشفى



لما روحنا كانت مى الحمدلله ولدت
ولادتها كانت سهلة ومخدتش وقت
احمد كان فرحان بابنه... وسماه يوسف
لما اخدته فى حضنى حسيت فعلا بمعنى اعز م الولد ولد الولد
احساس تانى خالص كأنه حتة من روحى ما هو اول حفيد
ربنا يحميه ويخليه... ده حتى كمان شبه احمد
مامة مى هى اللى اخدت بالها من الشبه ده
فضلنا معاهم لحد ما وصلناهم عند بيت مامتها


يوم السبوع... كان سبوع كبيير وجميل فى بيت احمد
كلنا موجودين وفرحانين... واصحاب احمد واصحاب مى
وعزت وامينة وكل معارفنا ومعارف احمد ومى موجودين
اسماء فرحانة بيوسف الصغير اوى... اخداه فى حضنها اغلب الوقت
الناس بدأت تمشى... ومبقاش فيه غيرنا
انا ويوسف... هشام واسماء ونادية وجنى... ابو مى ومامتها واخوها
فجأة سمعت اسماء بتزعق فى الاوضة
دخلت اجرى بسرعة لقيت اسماء بتزعق ل مى
"اذا كنتى انتى مامته ..انا عمته... وعيب عليكى لما تقوليلى كده"
احمد وانا جينا على الصوت...وواقفين مش فاهمين حاجة
ايمان"ايه اللى حصل"
اسماء"بتاخده من ايدى وتقولى انتى ماسكاه من ساعة

ماجيتى... اوعى تفتكرى علشان خلفتى خلاص هتركبينا"

مى بتعيط" ايه الطريقة دى يااسماء"
احمد بيطبطب على مى" اهدى بس يامى"
انا اتنرفزت... هى مش عارفة ان اسماء حساسة فيها ايه

لو سابتها ماسكة الولد شوية... واحمد ده كمان اللى بيهديها
"ايه يا احمد انت هتسيب مراتك تغلط فى اختك"
لقيت اسماء بتخرج من الاوضة بسرعة
"يالا ياهشام... والله ما انا داخلة لهم بيت تانى... ماهى لو بتحترم

جوزها كانت احترمت اهله"
اسماء معاها حق... انا كمان قلت لاحمد اختك معاها حق
ونزلت بسرعة مع اسماء ... وكلنا نزلنا
مفيش حد فوق الا اهل مى ... واحمد كمان منزلش ورانا
هى البت علشان خلفت صحيح هتركبنا ولا ايه؟؟



لما رجعنا البيت قعدنا نتكلم انا واسماء فى التليفون
"متزعليش يااسماء... اهم حاجة متخاصميش اخوكى"
"ياماما اللى مزعلنى انه ساب مراته تهيننى فى بيته

وهو ساكت ولا اتكلم"
"انا هتصرف معاه "
"وهو انا يعنى ياماما علشان مخلتفش تحرجنى كده

وتشد ابنها من ايدى"
"لا ازاى يا حبيبتى... ربنا يديكى ان شاءالله ويزقك بالذرية الصالحة"
"يارب ياماما... انا هقوم بقى علشان جنى بتعيط مش عارفة مالها"
"طيب يااسماء ...ربنا يهديها يارب"
قفلت مع اسماء... وكنت هتصل باحمد بس قلت لما ادخل الحمام

اخد دش الاول
وانا فى الحمام... سمعت صوت تليفون البيت بيرن
ياترى مين بالليل كده... اكيد يااحمد يااسماء مفيش غيرهم
سمعت صوت يوسف قام على صوت التليفون
كنت تقريبا خلصت
وانا خارجة من الحمام سمعته بيقول
"لا اله الا الله ...لا اله الا الله... انا لله وانا اليه راجعون"
قلبى اتقبض وصوتى طلع بالعافية وانا بسأله
"مين مات؟؟؟"

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 8

الحلقة 8
سألت يوسف وانا مرعوبة...لقيته بيقولى
"دى امينة مرات عزت تعبت وتوفت فى المستشفى"
"لا اله الا الله...ربنا يرحمها يارب"
"مش عارف المفروض انزل له دلوقتى ولا اعمل ايه.. انا مش قادر انزل"
"هى فى البيت ولا المستشفى"
"لا هتبات فى المستشفى والدفن هيبقى بكرة تكون بنتها جت"
"خلاص بقى الصباح رباح وبكرة نروح له من بدرى"
"ان شاءالله... تصدقى بيعيط عليها اوى وصعب عليا "
"اومال ايه مش عشرة عمره.. ربنا يرحمها"

فى بيت احمد
مى بتعيط وماسكة يوسف
احمد بيزعق"خلاص بقى يامى"
"خلاص ايه اتبهدل فى بيتى وقدام اهلى وانت واقف تتفرج كده"
"عايزانى اعمل ايه"
"معرفش تعمل ايه بس انت تسيب امك واختك يبهدلونى

ويغلطوا فيا وانت حتى متقولش عيب"
"انتى عارفة ان اسماء حساسة ناحية موضوع الخلفة ده...

تقومى انتى جاية تقوليلها هاتى يوسف"
"انت مش فاهم حاجة خالص"
"ومش عايز افهم ابقى كلميها واعتذرى لها وخلاص"
"اعتذر على ايه"
"انك زعلتيها"

"لأ يااحمد مش هعتذر لحد لانى مغلطتش... هما اللى غلطوا فيا"
قامت مى وسابته ومشيت... واحمد قاعد مش عارف

هيتصرف ازاى هيراضى مين ...مراته والا مامته واخته



تانى يوم روحنا عند عزت
حضرنا الجنازة والعزاء
يارا بنته كانت منهارة تماما لانها مكنتش جنب مامتها لما ماتت
عزت كمان كان زعلان بس سلم بقضاء ربنا
وانا قاعدة جالى تليفون من احمد
"الو..فى عزاء امينة مرات عزت...كلمت اختك... اختك مش

هتكذب ومى لو متصلتش بأسماء وطيبت خاطرها انا مش

عايزة اعرفك لا انت ولا هى... يعنى ايه مغلطتش...

هى اختك كانت هتاخد حتة من ابنك... ابوك تحت فى

عزاء الرجالة... لا لو كلمتنى مش هرد عليها لا لما

تصالحوا اسماء.. مع السلامة"

فى بيت نادية... تانى يوم اول ما صحيت اسماء
كانت نادية قاعدة بتفطر جنى
جت قعدت معاها ... وبصت على جنى
"ايه ده... بتتحايلى عليها كده ليه علشان تاكل"
نادية بصت لها... ومردتش عليها وكملت محايلة على

جنى علشان تاكل
"انتى كده بتدلعيها اوى ..حطى الاكل قدامها وهى لما

الجوع يقرصها هتاكل"
نادية بصت لها
"بصى يااسماء انا مبقولكيش اعمليلها حاجة ... اتحايل عليها

متحايلش انا حرة معاها"
"يعنى ايه؟؟ بتقوليلى مليش دعوة مثلا"
"لحد جنى وفعلا ملكيش دعوة بيها
وصرخت اسماء
"هو فيه ايه... بتعاملونى كده ليه... هو انا هقتل العيال ...

خايفين منى عليهم"
واتصلت اسماء بايمان
"الو... الحقينى ياماما... تعالى لى دلوقتى... عزاء مين...

مليش دعوة تعالى حالا"



بعد ماقفلت مع احمد... لقيت اسماء بتتصل بيا وبتقولى

الحقينى وبتصرخ... هو فيه ايه؟؟
مقدرتش استنى نزلت وقلت ليوسف ييجى معايا
"مش هينفع اسيب عزت دلوقتى"
"خليك انا هاخد تاكسى واروح اشوف فى ايه"
روحت عند نادية البيت وانا مش فاهمة حاجة
فتحت لى نادية... وسامعة صوت اسماء بتزعق
"انا عايزة اعرف بتعاملونى كده ليييييييييييييه"
ايمان"فى ايه يانادية"
لقيت نادية بتعيط
"انا خلاص مش قادرة اتحمل معاملة اسماء لجنى... هى اتصلت

بيكى واتصلت بهشام وبتقول انى ببعدها عن جنى "
جت اسماء من اوضتها وبتعيط
"شايفة ياماما... بتقولى ملكيش دعوة بجنى ولا بتربيتها"

انا مش عارفة اقول لايه ولا اهدى مين... الحمدلله هشام

جه يمكن يحاول هو يهديهم
اسماء"تعالى ياهشام شوف مامتك بتقولى ملكيش

دعوة بجنى"
نادية"مش انتى اللى كل ما البنت تعمل حاجة تعلقى

او تزعقى...كل حاجة ممكن اسكت عليها الا انك تعملى

عليها مرات اب... مش هسمحلك بكده يااسماء"
ايمان"ايه يانادية الكلام ده وهو مين اخد جنى فى حضنه

من ساعة الحادثة مش اسماء"
نادية"ماهو ده اللى مجننى كانت حاجة وبقت حاجة تانية خالص"
هشام"خلاص ياماما حصل خير... خلاص يااسماء"
نادية بصت لهشام باستغراب... وهشام اخد اسماء من ايدها

على اوضتهم... كنت سامعاها بتعيط

انا ساكتة زعلانة من الى بيحصل
"على فكرة ياايمان... اسماء امبارح هى اللى غلطت فى مى"
"انتى بتقولى كده علشان اتخانقتوا مع بعض"
"انا كنت هتصل بيكى احكيلك بس كنت مستنية لما افطر جنى"
"تحكيلى على ايه"
"انا كنت بغسل ايد جنى فى الحمام جنب اوضة مى... باب

الاوضة كان متوارب يعنى محدش شايفنى.... كانت اسماء

شايلة يوسف زى ماكانت طول اليوم... يوسف كان بيعيط اوى

مى قالتلها هاتيه اشوف ماله اسماء قالتلها لأ... مى قالتلها

اكيد عايز يرضع هاتيه ارضعه وبعدين خديه تانى..قامت اسماء

مزعقة بقى وحصل اللى حصل ده"
انا اتفاجئت بكلام نادية... وانا عارفة كمان ان اسماء بتعامل

جنى وحش ... خرج هشام من الاوضة
وجه اخد جنى فى حضنه وقعد يهزر معاها شوية..وقال لنا
"معلش ياماما اسماء بقت عصبية اوى وحاولت دلوقتى اهديها

واحاول اقنعها تروح لدكتور نفسى هى طبعا رفضت بس انا هحاول"

ايمان"للدرجة دى متأثرة بحكاية الحمل"
هشام"انا شايف انها بتتعصب لما بتشوف اطفال وهى نفسها

فى طفل..زى اللى حصل عند احمد امبارح واللى حصل النهاردة"
جت اسماء من جوه
"فيه ايه.. انتوا بتتكلموا عليا"
هشام"وهنتكلم عليكى ليه... بقولك ايه انا هتصل اسأل

على احمد... ولو مى ردت ابقى كلميها عادى"
اسماء"لا انا مش هكلمها دى قليلة الادب... وانتى

ياماما لازم تبهدليها"
ايمان"وابهدلها ليه يااسماء... انتى امبارح كنتى ماسكة يوسف

طول اليوم يمكن كانت عايزة تغير له ولا ترضعه"
وسكتت اسماء وحسيت انها ارتبكت لما شافت ردى

حسيت انها عايزانى ابهدل مى وخلاص
اتصل هشام باحمد على البيت
ردت مى... كان احمد فى الشغل وكلنا عارفين كده
هشام كان عايز يلطف الجو بين اسماء ومى
"الو... ازيك يا مى وازى يوسف... احمد موجود.. لا خلاص هكلمه

على الموبايل انا كنت بسأل بس... ماما بتسلم عليكى "
شاورت لهشام يدينى التليفون اكلمها... علشان اقفل على

اللى حصل امبارح ...لما اخدت منه التليفون
"ازيك يامى... وازى يوسف... وحشنى اوى... هبقى اجيلك

النهاردة او بكرة شوية... طيب ياحبيبتى خلى بالك من

يوسف..مع السلامة"
اسماء"انتى بتكلميها كده ليه ياماما... ناقص تقوليلها انا

اسفة... انتى بتفضليها عليا...بتحبيها اكتر منى... طبعا

ماهى اللى جابتلك الحفيد"
ايمان"لا حول ولا قوة الا بالله... ربنا يهديكى يااسماء... ايه

جرالك وبقيتى كده ليه"
اسماء"بقيت ازاى...خلاص بقيت وحشة ومحدش طايقنى"

قعدت تعيط...وقلبى بيتقطع علشانها
اخدتها فى حضنى علشان اهديها شوية
وهشام كمان بقى يقولها انها مهمة عندنا كلنا لاننا بنحبها هى




يارا بنت عزت قعدت معاه اسبوع وسافرت تانى علشان جوزها

مينفعش يتأخر عن شغله اكتر من كده
عزت بقى لوحده ومحدش بيسأل عليه غيرنا
دايما هو ويوسف مع بعض... يابييجى عندنا يااما يوسف بيروح له

يااما بينزلوا القهوة مع بع

مى من ساعة ما اتصلت بيها مفتحتش موضوع اسماء وبتتعامل

معايا عادى هى واحمد
وانا من وقت للتانى بلمح لها ان اسماء بقت حساسة ناحية الاطفال

نادية واسماء كل يوم مشاكل بينهم بسبب جنى
اسماء عايزة تفرض رأيها على اسلوب تربية جنى ونادية

رفضت تماما اى تدخل من اسماء فى كل حاجة تخص جنى
بعد شهرين مشاكل متواصلة بين نادية واسماء
فى يوم بعد مارجع هشام من شغله كانت اسماء مستنياه

علشان قرار محدد هى اخدته
"هشام ...عايزاك"
"خير"
"عايزة اشتغل"
"فكرة حلوة جدا... بس اهم حاجة نلاقى شغل مناسب"
"ماهو انا مش عايزة اشتغل فى مكان"
"اومال عايزة ايه"
"عايزة اعمل لنفسى شغل خاص بيا"
"ازاى يعنى مش فاهم"
"انا عايزة افتح محل فى مول كبير ويبقى بتاعى اديره بنفسى"
"محل فى مول كبير انتى عارفة هيتكلف كام"
"يتكلف زى مايتكلف وايه يعنى"
"وهو انا اقدر على التكاليف دى"
"مليش دعوة ...اتصرف"
"اتصرف ازاى ومنين"

"بص بقى انت اتجوزتنى ببلاش لااشتريت لى شقة

ولا عفش جديد ولا اى حاجة خالص...كمان مستخسر

فيا حتة محل"
"الموضوع مش استخسار انا فعلا مقدرش اشترى محل واوضبه

وحتى لو قدرت هجيب اللى يملاه منين"
"انت ليه مش عايزنى احس ان ليا حاجة بتاعتى... انا زهقت منك

ومن العيشة معاك... حاسة انى غريبة وسطكم...ولا الشقة

شقتى ولا بنتك بنتى ولا حتى العفش اللى هنا على ذوقى...

انا ايه اللى مصبرنى على كده... طلقنى ياهشام انا زهقت

منك ومن مامتك ومن بنتك"
صوتها كان عالى لدرجة ان نادية كانت سامعة الجملة

الاخيرة دى بكل وضوح

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 9

الحلقة 9
طول الليل نادية بتفكر...تتصرف ازاى علشان ترتاح من معاملة

اسماء ليها ولجنى...و كمان معاملتها لهشام مش كويسة
طول الليل مش عارفة تنام من التفكير
لحد ما وصلت لقرار واستنت تقوله لهشام لما يرجع من الشغل

هشام بعد كلام اسماء رد عليها بكلمة واحدة
"سيبينى لبكرة افكر وارد عليكى"
طول الليل كل واحد فيهم على السرير ضهره للتانى
عينيه مفتحة وبيبص فى الفراغ بيفكر
هشام كل تفكيره فى كلام اسماء ياترى بتتكلم بجد
ولو بتتكلم بجد فى تخييرها ليه..يتصرف ازاى؟؟
يطلقها فعلا... ولا يجيبلها المحل اللى هى عايزاه
لو طلقها يبقى بيتخلى عنها وهى فى ظروف غير طبيعية
طيب ينفذ لها رغبتها ويجيب محل يمكن تنشغل شوية عن جنى
بس هيجيب فلوس منين تكفى كل ده

اسماء بتفكر ياترى هشام رد فعله هيكون ايه؟
لو طلقها احسن اهى ترتاح من احساسها وانتظارها لامل مش

بيتحقق وكل مايقرب يتحقق يضيع وهو املها انه تبقى ام
على الاقل وهى مطلقة مش هتبقى منتظرة الحمل او لما

يحصل بتبقى مترقبة هيثبت ولا هينزل
ووجود جنى ونادية معاهم مضايقها احساسها ان جنى بنته

لوحده وهى معندهاش اطفال حقيقى بيعصبها
ولو مطلقهاش وهيجيب لها المحل اللى قالت عليه برضه كويس

اهو على الاقل تبقى اغلب اليوم بره البيت بعيد عن نادية وجنى
ويبقى ليها شغلها الخاص اللى لازم تحقق فيه نجاح يعوضها

ويحسسها بالامان... كده كده حياتها مع هشام مفيهاش امان

وممكن تنتهى فى اى وقت ...ببساطة لان مفيش بينهم اولاد

تقوى علاقتهم ببعض اكتر

هشام قام الصبح بعد ليلة متعبة من التفكير
اسماء قامت وهو بيلبس
"فكرت؟؟"
"ايوه"
"وردك ايه"
"للدرجة دى مش قادرة تستنى لما ارجع من الشغل"
"يكون احسن لو جاوبتنى دلوقتى"
"حاضر يااسماء هعملك اللى مقدرتى"
"مفهمتش يعنى ايه"
"يعنى هنشوف محل ناخده ايجار ويدوب اقدر اشترى لك البضاعة

اللى هتبدأى بيها... فكرتى هتفتحيه ايه"
"ايوه ... لانجيريهات مستوردة...هسافر اجيبهم بنفسى

ومستلزمات العرايس"
كانت اسماء بتتكلم بمنتهى الحماس والفرحة
فرح هشام لفرحتها
"مبسوطة"
ردت بابتسامة واسعة وحضنته
"اه مبسوطة اوى"
طبطب عليها هشام وباس راسها...وبص فى عينيها
"بس ليا عندك طلب...انا متأخرتش عنك فى اى طلب

طلبتيه صح؟؟"
"صح...اؤمر ياحبيبى"
"تروحى لدكتور نفسى"
قلبت اسماء وشها وبعدت عنه
"ليه شايفنى مجنونة"
"ابدا ياحبيبتى انا بس شايفك بقيتى عصبية اوى غير الطبيعى

ومتوترة دايما فبقول لو اتكلمتى مع دكتور اكيد هيساعدك

تبقى اهدا... ومتنسيش ان شغلك الجديد محتاج راحة وهدوء

اعصاب علشان تقدرى تتعاملى مع الناس سواء هنا او لما تسافرى"
هشام بيحاول يقنعها انها تروح للدكتور ومجرد موافقتها هيبقى

قطع نص المسافة انها ترجع طبيعية تانى

"ماشى ياهشام...بس بعد ما افتح المحل"
"اتفقنا... يالا انا اتأخرت اوى... ابدأى دورى على محل ويكون

ايجاره معقول...متخليش حد يضحك عليكى"
ردت وهى بتضحك
"عييييييييييب ده انا شاطرة ومحدش يقدر يضحك عليا"
"هههه انتى هتقوليلى"
خرج هشام من اوضته وايده على كتف اسماء
هما الاتنين خارجين من الاوضة بيضحكوا
شافوا نادية
"صباح الخير ياماما"
نادية مستغربة اللى كانوا بيزعقوا بالليل هما اللى خارجين

من اوضتهم بيضحكوا ردت باستغراب واختصار
"صباح النور"
راحت اسماء وصلت هشام لحد الباب
نادية قاعدة ساكتة مبتتكلمش
"احضرلك فطار معايا ياطنط"
"لا شكرا مش عايزة"
"مالك"
"مفيش حاجة"
"براحتك"

دخلت اسماء حضرت فطار وهى فى منتهى السعادة والحماس
بعد ما فطرت دخلت اخدت دش ولبست واستعدت للخروج
"انتى نازلة"
"ايوه"
"رايحة لايمان"
"لا رايحة مشوار تانى ومش عارفة هرجع امتى"
نزلت اسماء من غير ماتقول لنادية هى رايحة فين
نادية قاعدة حاسة انها مبقاش لها اى لازمة
وده خلاها تتأكد ان قرارها صح اتصلت بناجى

من بعد موت امينة عزت بقى مش عايز يقعد لوحده
ودايما بيزور ايمان ويوسف ... وفى يوم وهو عندهم الصبح
عزت"بقولكم ايه هو من ساعة ما ولادنا اتجوزوا كده يبقى

احنا خلاص اتحكم علينا بالوحدة"
يوسف"سنة الحياة ياعزت هنعمل ايه"
عزت"نعمل اى حاجة تملا وقتنا مش هنفضل كده"
يوسف"وهو الصحة تستحمل... انا عن نفسى ماشى بالعافية"
عزت"وانا زهقت"
يوسف"ماتتجوز ياعزت"
عزت"اتجوز؟؟!!"
يوسف"ليه لأ... انت راجل وحدانى واكيد محتاج حد يونسك

حد يشوف طلباتك يبقى مفيش غير الجواز يحل مشكلتك دى"

خرجت من المطبخ لقيت يوسف وعزت بيتكلموا
"يالا الغدا جاهز"
يوسف"يالا ياعزت وهنكمل كلامنا واحنا بنتغدا"
قعدنا كلنا نتغدا مع بعض
يوسف" بذمتك يا عزت كلامى غلط"
عزت" مش حكاية غلط وصح"
ايمان"هى ايه الحكاية"
يوسف"عزت متضايق من الوحدة بقوله يتجوز"
ايمان"فعلا ياعزت لو متضايق من الوحدة يبقى مفيش

حل غير انك تتجوز"
عزت"مفكرتش انى ممكن اتجوز فى السن ده وغير كده

كمان اخاف يارا تزعل"
يوسف"وهى تزعل ليه؟هى فى بلد وانت فى بلد ومن

حقك يبقى لك ونيس"
ايمان"لو عايزنى اكلمهالك انا ممكن اكلمها"
عزت"لالا مش دى المشكلة... انا مش عايز اتجوز من الاساس ...

بقولكم ايه ماتيجوا نطلع عمرة "
يوسف"اه والله "
ايمان"ياريييييييت"
عزت"طيب احنا مستنيين ايه ولا ورانا ايه... احنا نحجز

فى اقرب وقت"
يوسف"ان شاءالله"
عزت"ولما نيجى نبقى نشوف اى عمل اجتماعى كده يفيدنا

ويفيد غيرنا واهو نشغل وقتنا بحاجة"
ايمان"عمل اجتماعى زى ايه"
عزت"والله ماانا عارف بس اهو نفكر"
يوسف"اللى فيه الخير يقدمه ربنا"

لما رجع هشام من الشغل... كانت نادية قاعدة مستنياه
"مساءالخير ياماما"
"مساء النور...هحضرلك الغدا"
"اومال فين جنى واسماء"
"جنى اتغدت ونامت واسماء خرجت من الصبح لسه مرجعتش"
"طيب"
"هى راحت فين"
"تلاقيها بتدور على محل ... واهو ياماما حاجة تشغلها عنكم شوية"
"بص ياهشام انت حر مع مراتك انا مش هتدخل... بس انا

مبقتش قادرة استحمل اسماء وطريقتها ودلعك ليها"
"مش دلع ياماما ...انا حاسس بيها بس"
"دلع مش دلع مليش دعوة... انا اخدت قرار وكنت مستنياك

لما تيجى اقولك"
"خير؟"
"انا هاخد جنى وارجع امريكا"
اتفاجئ هشام من كلام نادية
"ايه؟؟؟ لا طبعا مش ممكن"
"مش ممكن ليه"

"علشان حاجات كتير اوى... اولا انتى جيتى هنا علشان مش

عايزة تعيشى مع بابا ثانيا ازاى عايزة تاخدى جنى واتحرم

منها ثالثا بقى انا مش عايز بنتى تتربى فى امريكا"
"كل اللى انت بتقوله ده ميخلينيش اتراجع عن قرارى...

العيشة مع ابوك ارحم من اسماء... ثانيا مش هحرمك منها

انت تبقى تيجى لنا واحنا نبقى نيجى زيارات...ثالثا بقى زى

ماانا وناجى ربيناك على العادات والدين بتاعنا هنقدر نربى بنتك برضه"
"طيب بلاش سفر... خدى انتى وجنى شقة تانية"
"منين؟؟ معاك فلوس تجيب لنا شقة"
"حاليا لا"
"ولا انا معايا... بيتنا فى امريكا موجود وكمان علشان ألحق جنى"
"تلحقيها من ايه"
"قبل ماتتعقد من القعدة مع اسماء... كل اللى بعمله اسماء

بتهده... بنتك جالها تبول لاارادى من الخوف اللى هى عايشة فيه"
"امتى ده"
"من قريب ومتقلقش الدكتور بتاعها قال انها نفسيا بس محتاجة

امان... علشان كده هاخدها ونرجع امريكا فى اقرب وقت"
"وبابا عارف انك راجعة"

"ايوه كلمته وهو حاليا بيحضر لها اوضة فى البيت وفرح اننا

هنروح نقعد معاه"
"والمشاكل اللى كانت بينكم"
"انت عارف ان اغلبها فلوس وانا مش هطلب منه حاجة انا

هستقل بمصاريفى انا وجنى وبكده يبقى مفيش مشاكل"
"يعنى مفيش فايدة"
"ايوه...ده قرار وخلاص"
"ماشى ياماما اللى تشوفيه"

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 10

الحلقة 10
وصلت اسماء وهشام ونادية قاعدين بيتكلموا
"مساء الخير"
هشام"مساءالنور... اتأخرتى ليه كده"
اسماء"مش انت عارف"
وسابتهم ودخلت اوضتها..ونادية بتتابعها بنظراتها من غير كلام
قام هشام دخل وراها ونادية بتبتسم ابتسامة تعجب

اسماء فى اوضتها
"انت قلت لمامتك على المحل"
"اه ..ليه فيها ايه"
"يوووووو وهو لازم يعنى كل حاجة تخصنا هى تعرفها"
"طبيعى يااسماء احنا عايشين فى بيت واحد ومفيش بيننا اسرار"
"انا طقهت م العيشة دى"
رد عليها بحزن داخلى
"خلاص هترتاحى من العيشة دى"
"قصدك ايه"
"ماما هتاخد جنى وترجع امريكا"
ردت اسماء بفرحة
"بجد؟؟ خير ما عملت ... احسن"
"فرحانة انى هعيش بعيد عن بنتى"
وقلبت اسماء وشها
"يعنى اعتفرت اهو ان انت فعلا بتهتم ببنتك اكتر منى وانك مش مهم عندك نخلف ولا لا المهم بنتتك"
"انا مقلتش كده بس طبعا بُعد بنتى عندى هيضايقنى ولما نخلف ان شاءالله هحب ولادى كلهم زى بعض"
قعدت وهى بتعيط
"نخلف؟"

قعد جنبها وهو بيطبطب عليها
"ان شاءالله هنخلف مش كل دكتور روحناله قال معندكيش حاجة تمنع الحمل ومفيش سبب للاجهاض... يبقى نصبر وان شاءالله ربنا هيجازينا خير عن صبرنا"
كانت اسماء بتعيط وهى كتفه... وهو بيطبطب عليها
"هااا احكى لى بقى عملتى ايه "
"روحت ادور على المحلات وبكرة هشوف محلين اختار بينهم"
"ماشى... ادور انا على دكتور واحجزلك ولا تعرفى حد معين"
"خلى بس موضوع الدكتور لما افوق من موضوع المحل ده"
"وايه اللى يمنع"
"متضغطش عليا ياهشام انا قلتلك هروح بس لما استقر على المحل واشوف هعمل ايه"
"براحتك"

فى بيت احمد...راجعين كلهم بالليل
احمد ومى ويوسف... وهما لسه بيفتحوا نور البيت
"همووووووت وانام"
"استنى يااحمد لما تتعشى"
"لالالا مش قادر انا عايز انام"
"عايزة اتكلم معاك شوية"
"تعالى كلمينى وانا بغير هدومى "
دخل احمد اوضته ومى وراه...حطت يوسف فى سريره
"احنا بعدنا عن بعض اوى يااحمد"
"بعدنا ازاى مااحنا مع بعض اهو"
"مع بعض لدرجة اننا بنتكلم واحنا واقفين علشان مش قادر تقعد تتكلم معايا"
"انا بشتغل من الصبح... تعبت يا مى"
"وانا عارفة انك بتتعب ...بس انا كمان بشتغل وبتعب ومش عايزة كل واحد فينا يبقى فى جنب لوحده"
"مش فاهم يعنى عايزة ايه"
"عايزة جوزى"
"وهو انا شبح... ماانا جوزك"

"متتريقش يااحمد ومتستخفش بمشاعرى"
"ااااه مشاعر بقى ورومانسية وكلام من ده الساعة 12بالليل وانا فى الشارع من 9 الصبح"
"هى الكلمة الحلوة والاحساس محتاج منك وقت"
"لا محتاج انك تحسى بيا وتقدرى تعبى...تصبحى على خير"
راح احمد على السرير... ومجرد ما مدد جسمه على السرير
راح فى النوم... بصت عليه مى وهو نايم
صعب عليها تعبه... راحت طبطبت علي شعره وباسته من راسه
وهى بتبتسم له بحب... وقالت بصوت هامس
"ربنا يعينك ياحبيبى"
يوسف عيط... احمد اتقلب وهو نايم
راحت مى على يوسف شالته
"هسسسس بابا نايم كده هتصحيه"
واخدته وخرجت من الاوضة

النهاردة طول اليوم محدش من العيال اتصل بيا خالص
اسماء بتكلمنى كل يوم والنهاردة مفيش حس ولا خبر
واحمد بقاله 3ايام مرفعش سماعة تليفون يطمن بيها علينا
العيال وحشونى ... هما يعنى علشان اتجوزوا ينسونا كده
الساعة عدت 12 بس انا عايزة اسمع صوتهم واطمن عليهم
انا هجرب اتصل ..وفيها ايه وهو انا غريبة... هتصل باحمد الاول
مسكت التليفون وطلبت رقمه... لو التليفون رن كتير يبقوا نايمين واقفل بسرعة علشان مضايقهمش

"الو... ازيك يامى... انتوا فين مبتسألوش... بس الشغل يعنى يخليكم تحرمونا من يوسف... اه طبعا وحشنا ... يعنى بتروحى لمامتك كل يوم ومستخسرة تيجى عندنا يوم... فين احمد..طيب سيبيه نايم بس ابقى افتكرينا مرة كده وتعالى... مع السلامة"
قفلت معاها وبرضه مكلمتش ابنى ... مش عارفة هى عايزة تبعده عننا ليه... ومش هو وبس لا كمان وحفيدنا الوحيد... يالا منها لله بقى ... انا اتصل باسماء اطمن عليها
"الو.. ازيك يانادية... كويسين الحمدلله... اومال اسماء فين مكلمتنيش ليه النهاردة... نايمة ليه بدرى كده...هى تعبانة ولا حاجة... طيب وانتى مكلمتنيش ليه ماتيجى بكرة شوية... خلاص هعدى عليكى الصبح بعد ماندفع فلوس العمرة... اه ان شاءالله حجزنا...عقبالك... مع السلامة"

تانى يوم الصبح احمد ومى بيلبسوا ونازلين فى معادهم زى كل يوم
بيوصلها احمد عند مامتها تودى يوسف وبعدين بيوديها المحكمة قبل مايروح الاوتيل اللى بيشتغل فيه
بعد مانزلت من عند مامتها...وهما فى العربية
"كنت هنسى ...مامتك اتصلت بيك امبارح وانت نايم وبتقول عايزة تشوفك وتشوف يوسف"
"ان شاءالله"
سكتت مى ... بص لها احمد نظرة سريعة وهى بتبص من الشباك
خبطتها على كتفها بسرعة خبطة خفيفة...اتخضت
"ايه؟؟"

"الجميل زعلان ولا ايه"
"لا ابدا سرحت بس شوية"
"سرحتى فى حد غيرى"
"بصراحة اه...سرحت فى حبيبى"
"وانا لأ"
"وانت كمان حبيبى"
"انا كنت رخم امبارح صح"
"لا انا اللى اختارت وقت غلط للكلام"
"متزعليش منى انا والله برجع تعبان ومش شايف قدامى وببقى هموت وانام ومش مستحمل اى كلام"
"انا عارفة انك بتتعب ربنا يقويك"
"بس برضه يعنى التعب ده كله ميمنعش انى بحبك وبموت فيكى "
"انا عارفة بس كل اللى انا خايفة منه ان الايام تاخدنا وكل واحد فينا شغله ياخده بعيد عن التانى ويحصل بيننا فتور وجفا"
"عمره ماهيحصل ان شاءالله... وكلامك صح بس قوليلى فى ايدى ايه اعمله... انا بشتغل اوفر تايم واتعب علشان مين مش علشان نعيش فى مستوى كويس"
"انا عارفة ومقدرة تعبك بس بحبك اعمل ايه بقى"

"متعمليش حاجة افضلى حبينى بس كده"
وضحكوا الاتنين ولما وصلت عند المحكمة وهى نازلة
"بقولك ايه ابقى تعالى خدنى من عند مامتك وبالمرة تشوفك "
"ياجبانة شكلك خايفة منها"
"بصراحة اااه... انا مش قدها... يالا بقى سلام ومتنساش تيجى لنا هناك"
"حاضر ياحبيبتى ... خلى بالك من نفسك"
مشى احمد بالعربية ومى بتودعه بنظراتها وبيشاوروا لبعض

روحنا الصبح انا ويوسف لعزت وبعدين روحنا شركة السياحة ندفع فلوس العمرة ... بعدها يوسف وصلنى عند اسماء وراح هو مع عزت يشتروا طلبات لبيتنا وبيت عزت
كنا حوالى الساعة 12 لما وصلت عندهم
نادية فتحتلى الباب وجنى جت تجرى عليا وقعدنا مع بعض
"هى اسماء نايمة من امبارح لحد دلوقتى"
"لا اسماء نزلت"
"نزلت فين هى مش عارفة انى جاية"
"قولتلها والله قالت مش هتتأخر "
"هى راحت فين"
ولقيت نادية بتحكيلى حاجات كتير معرفهاش... تخيير اسماء لهشام بين الطلاق وبين انه يفتح لها محل... معاملة اسماء السيئة مع هشام ونادية انا كنت فاكراها بتعامل جنى بس وحش طلعت بتعاملهم كده كلهم بس فرحت اوى بهشام وقدرته واحترمته لما حسيت انه بيحب اسماء ومش هيتخلى عنها فى ظروفها دى وانه حط شرط الدكتور النفسى قصاد المحل علشان اسماء تضطر تروح لدكتور
بس فى اخر الكلام فاجئتنى نادية بالكلام عن رجوعها امريكا

حاولت اخليها تتراجع عن قرارها ده...حاولت بكل الطرق لدرجة انى قلتلها تيجى تقعد معايا فترة او اسماء وهشام ييجوا يقعدوا عندنا علشان المشاكل تقل بينهم...بس دماغها كانت ناشفة اوى ومرضتش تتنازل عن قرارها
وقالت انها هتسافر خلال اسبوع بالكتير
قرارها ضايقنى اوى... معنى كده ان نادية كمان هتسيبنى
دى الوحيدة اللى لما بتضايق بتكلم معاها بعد ما ولادى كل واحد بقى مشغول بحياته ويوسف صحته بقت مش مستحملة انى اضايقه لما اكون متضايقة واحكيله
رن موبايلى وانا سرحانة... لقيت رقم مى
"الو... الحمدلله... احمد مكلمنيش برضه... طيب ربنا يعينه... اه موجودين بالليل... بجد..طبعا تنوروا... هنستناكم ان شاءالله... مع السلامة"
قفلت معاها... البت دى كويسة ولا وحشة
قلبها طيب ولا سوسة... انا مبقتش فاهماها خالص
يالا مش مهم المهم ان يوسف جاى عندنا النهاردة

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 11

الحلقة 11
قعدت استنى عند نادية لحد الساعة مابقت 3 واتصل بيا يوسف

يقولى انه جاى ياخدنى
"انا همشى بقى يانادية"
"مش هتستنى اسماء"
"لا خلاص هى حرة بدل مبتسألش على امها وكمان معملتليش

احترام وهى عارفة انى جاية"
"يمكن حاجة عطلتها"
"يا شيخة بلا قلة ذوق"
"روقى ياايمان متضايقيش نفسك"
"المهم انتى اول ماتحددى معاد سفرك قوليلى"
"طبعا من غير ماتقولى"
وسلمنا على بعض ونزلت

لما رجعت اسماء حوالى الساعة 5
"ايمان كانت هنا يااسماء وزعلت لما اتأخرتى"
"انشغلت اوى علشان كنت بتفق على المحل الجديد"
"ابقى كلميها علشان متزعلش"
"طيب"
واتصلت اسماء بايمان وكانت فعلا زعلانة منها
"خلاص بقى ياماما متزعليش... انا جاية لك النهاردة اشوفك

ونقعد نحكى مع بعض براحتنا"
"قولى لنادية تيجى معاكى"
"لالالا بقولك عايزة اقعد معاكى براحتنا... هتغدى وشوية واجى"

انا قاعدة مستنية العيال... انا عارفة ان احمد هيخلص شغله

متأخر بس مش مهم المهم انى اشوفه ويقعد معايا شوية
حضرت الكيك اللى احمد بيحبه... يوسف قاعد مستنى يوسف

الصغير ... الواد بيوحشنا كتير اوى
جرس الباب رن... روحت افتح بلهفة وفرحة
"ازيك يا ماما"
لقيت اسماء قدامى... انا زعلانة منها سلمت عليها من غير ن

فس ودخلت قعدت وهى قفلت الباب ودخلت ورايا
"ازيك يابابا"
سلمت على يوسف وجت قعدت جنبى
"مالك ياماما بتسلمى عليا من غير نفس ليه"
"ايه مش حاسة بنفسك"
يوسف"ايه اللى حصل بس ياايمان"
ايمان"لما اروح بيتها وهى عارفة انى رايحة لها واقعد استناها

وهى متجيش ده يبقى اسمه ايه غير قلة ذوق وعدم احترام"
اسماء"ياماما والله كنت جاية بدرى بس استنى احكيلك اللى حصل"
يوسف بيحاول يهدى كالعادة

"اسمعى منها يمكن حصل حاجة عطلتها"
ايمان"خليك دايما مع ولادك عليا كده"
يوسف"انتى هتقلبى عليا ليه بس انا بقولك نسمعها

وبعدين نحكم"
اسماء فرحانة بمساندة يوسف ليها... طبعا طول عمره

ميحبش يزعلهم
"النهاردة كنت رايحة اشوف محلين المهم شفت واحد فى مول

وكل اللى كنت عايزاه لقيته فيه... اتصلت بهشام وجه اتفق

مع صاحب المحل وجاب المحامى وعملوا العقد ودفع ايجار

سنة وخلاص هنبتدى نوضب فيه من بكرة علشان كده معرفتش

اسيب كل ده واجى"

يوسف"مبروك يااسماء ربنا يجعله فاتحة خير عليكى"
ايمان"والموبايلات دى معانا منظر ولا علشان موقف زى ده"
اسماء"متزعليش ياماما بقى"
ورن جرس الباب... قمت بسرعة افتح
لقيت مى ومعاها يوسف
"اهلا اهلا بحبيبى"
اخدته منها وسلمت مى عليا ودخلت سلمت على يوسف واسماء
يوسف اخد منى يوسف الصغير وقعد يدلعه
كلنا قاعدين ويوسف طاير بيوسف ومش عايز يسيبه ابدا

مى"احمد هيحاول ييجى بدرى ان شاءالله علشان يلحق

يقعد معانا شوية ... والله ياماما كل يوم بييجى ياخدنى من

عند ماما وهو فى العربية وبيبقى مستعجل علشان يروح ينام"
ايمان"ربنا يعينه... بس بلاش ينسانا اوى كده"
مى"وهو يقدر يستغنى عنكم ابدا... هى ظروفه بس"
يوسف"انا مش عايز غير الواد ابن ال... ده"
مى"ان شاءالله يابابا حتى لو احمد مش فاضى انا هبقى اجيبه واجى"
اسماء"على كده بقى انتى كل يوم عند مامتك"
مى"اه والله يااسماء كل يوم بنروح الصبح نودى عندها يوسف

وارجع انا عليها واحمد يبقى ييجى بالليل ع 11 او 12 كده ياخدنا ونروح"

اسماء"بس شكلك اتغير خالص يامى بعد الولادة والرضاعة كده

احلى من كده بكتير الاول.. بصراحة اوحشيتى "
مى بضحك" هعمل ايه بقى الحمل والولادة بيعملوا كده"
اسماء بزعيق"قصدك ايه"
مى بارتباك"مقصدش حاجة"
انا لقيت الاتنين هيمسكوا ف بعض وانا عارفة اسماء مجرد

ماتيجى سيرة الخلفة تتعفرت... غصب عنها برضه
ايمان"تعالى يااسماء اعمليلنا اى حاجة حلوة م اللى كنتى بتعمليهالنا "
اسماء"لما اعرف الاول دى قصدها ايه"
بدأت عيون مى تدمع... يوسف انتبه للكلام
يوسف"ايه يااسماء مالك... انتو مش بتتكلموا عادى

بتزعقى كده ليه"
اسماء"علشان اللى فاكرة نفسها بقت الامرة الناهية دى وتقولكم

هجيبلكم يوسف ومش عارفة ايه... ايه خلاص جابت حتة من

السما يعنى بابنها ده "

مى"لا بقى كده كتير وانتى كل ماتشوفينى تعملى كده"
وقامت مى وهى بتاخد يوسف من يوسف
يوسف"والله ماانتى ماشية من بيتى زعلانة ابدا... وانتى

يااسماء اهدى بالله شوية متكرهيش الناس فيكى"
انا ولاول مرة ابقى مش عارفة اتكلم خالص... مى مغلطتش

خالص واسماء هى اللى جرت شكلها ومش قادرة اجى على

اسماء علشان هى كمان غصب عنها وازمتها النفسية هى اللى بتحركها
اسماء"انت بتنصرها عليا يابابا"
يوسف"انتوا الاتنين ولادى ومنصرش غير الحق"
اسماء"خلاص خلاص... خلى احمد ومراته بقى ينفعوكوا"
ايمان"انتى عايزة تزعلى الناس ومحدش يرد ولا يتكلم"
اسماء"انا؟؟ انا ياماما"
ومقدرتش اسكت اكتر من كده
"طريقتك خلت نادية هتاخد البنت وتسافر وعايزة تعملى

مشاكل مع مرات اخوكى واخوكى وهتتقمصى من ابوكى وامك...

انتى فاكرة هتقدرى تعيشى فى الدنيا لوحدك من غير حد حواليكى"

وقعدت اسماء تعيط...
مى"متزعليش يا اسماء انا مقصدتش اللى فهمتيه ده"
ايمان"وانتى يامى متزعليش... وانتى يااسماء متزعليش...

هنقضى اليوم فى عكننة بقى"
مى"لا ياماما ان شاءالله ربنا مايجيبش حاجة وحشة ابدا"
يوسف"ربنا يهديكم يارب"



ايام قليلة وكانت نادية هتسافر...سفرها كان مضايقنى بعد

مااتعودت على وجودها وكنت حاسة كمان ان هشام متضايق
انما اسماء كانت اكتر واحدة فرحانة... مش مهتمة باى حاجة

ولا اى حد غير المحل وتجهيزاته ... جهزت المحل لانها كانت عايزة

تعمل الافتتاح بسرعة
سافرت نادية واخدت جنى
وبعد اسبوع من سفر نادية كان افتتاح المحل
كان لسه حوالى اسبوعين على العمرة
حضرنا الافتتاح...انا ويوسف واحمد ومى وهشام

لما روحنا البيت لقيت يوسف بيقولى
"النهاردة كنت فرحان اوى وانا شايف ولادى فرحانين"
"الحمدلله ربنا يهديها اسماء ويراضيها علشان فرحتنا تكمل"
"يارب... بقولك ايه؟؟ عايز اقولك حاجة بس متضحكيش عليا"
"قول يايوسف مالك"
"عايز انام وانتى قاعدة جنبى وبتطبطبى عليا"
"حاضر يا يوسف"
يوسف مدد على السرير وهو بيبص لى ... عيونه فيها دموع

محبوسة... مددت جنبه وطبطبت عليه
نام... شفت دمعة نزلت من عينه وهو مغمض
مسحت دمعته وكملت طبطبة عليه لحد ما نعست

قلقت من النوم الساعة حوالى 6 الصبح
لقيت يوسف نايم زى ماهو... وانا تقريبا وانا نايمة شيلت ايدى

من عليه... لما لقيته زى ماهو طبطبت عليه تانى
بطبط عليه وهو ثابت مبيتحركش... حطيت ايدى على صدره

وانا بقول اعوذبالله من وساوس الشيطان.... اترعبت...صدره

مبيتحركش ومفيش اى نفس
هزيته علشان اصحيه... مبيردش عليا
صوتى بيروح وانا بنادى عليه مش عايزة افكر ممكن يكون حصل له ايه
اتصلت باحمد وانا بعيط
"الحقنى يااحمد... ابوك مبيردش عليا ومبيتحركش"

احمد قالى اتصل بالاسعاف بسرعة وهو فى بسرعة هيكون عندى
الاسعاف وصل قبل احمد... المسعف بيكشف وانا واقفة قلبى هيقف
"البقاءلله ده متوفى من اكتر من ساعتين"
انا مش عارفة رد فعلى كان ازاى... كنت بعيط واصرخ واجرى فى

البيت كله وارجع اوضته تانى مش عارفة اعمل ايه ولا اروح فين
احمد وصل... شافنى... فهم ... بقى يعيط وهو بيحاول يهدينى...

انا مش مصدقة ده كان لسه امبارح واقف معانا وف وسطنا...هو اه

تعبان بقاله فترة بس متخيلتش انه ممكن يسيبنى لوحدى...

مفكرتش ممكن حياتى تبقى عاملة ازاى من بعدُه
اااااااااااااه يا حرقة قلبى

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 12

الحلقة 12
اسماء وهشام وصلوا بعد ما احمد اتصل بهشام
انا قاعدة ساكتة وحسرتى ف قلبى ومش قادرة لا

اتكلم ولا اعيط
اسماء دخلت تصرخ وتعيط ... دخلت اوضة يوسف وقعدت

تعيط ... احمد وهشام طلعوها بره وفتحوا القران وقفلوا عليه الباب
مى ومامتها كمان اول ماعرفوا جم على طول
مى كانت بتعيط بحزن... طبعا عمره ما زعل حد
الجيران بييجوا يعزونى وانا ساكتة
كل ماحد يتكلم ويقول ده كان وكان وكان... كل الناس بتتكلم

عنه كلام طيب ... الاقى شلالات دموع نازلة من عينى

فى الجنازة كانت لحظات صعبة فى الوداع الاخير
مش قادرة اهون على ولادى الانهيار اللى هما فيه
لانى اصلا مش قادرة اهون على نفسى... وازاى يهون عليا

موقف زى ده... كان نعم الزوج والصديق ... كان ياااااااااه كلمة

بتوجع قلبى ...خلاص بقى كان فى الماضى
يارب صبرنى
اول يوم عزاء خِلص والناس بدأت تمشى
عزت معانا من اول اليوم.... وهو ماشى وبيعزينى قالى
"هو كان اللى بيخفف عنى بعد امينة ... الله يرحمهم الاتنين"
قد ايه كلام الناس اللى بيعزونى بيتعبنى اكتر
بعد ما عزت مشى...لقيت مى جايبة لى صينية
"ماما انتى طول اليوم مأكلتيش حاجة"
ايمان"مش قادرة يامى... اتعشوا انتوا"
مى"متقلقيش علينا كلنا اتغدينا واحنا بنغدى الناس انتى

اللى مدوقتيش حاجة م الصبح... بصى انا عملتلك سندويتش

خفيف كده وكوباية لبن ... ومش هتحرك من قدامك غير لما تاكلى"
"طيب ...حطى الصينية واقعدى انتى تعبتى طول اليوم واقفة على رجلك"
قعدت جنبى وهى بتطبطب عليا
"ابدا ياماما مفيش تعب ولاحاجة"
"فين اسماء بقالى ييجى اكتر من ساعة مش شايفاها"

"اسماء دخلت تنام شوية...اصلها تعبت من الصبح"
صممت مى انى آكل... بعد نص ساعة لقيت اسماء قامت م النوم
"اخبارك ايه ياماما دلوقتى"
"الحمدلله"
"مش عايزة حاجة منى قبل ماامشى"
"انتى هتمشى"
"اه معلش علشان عندى مشوار الصبح هروحه واجى"
"مشوار ايه اللى يخليكى تسيبينى لوحدى فى ظرف زى ده"
وبصت على مى
"هقولك بعدين ياماما"
شافتها مى.. وقامت دخلت الاوضة اللى نايم فيها يوسف
"مفيش فايدة فيكى برضه احرجتيها"
"احرجتها ليه"
"مش عايزة تتكلمى قدامها ليه"
"ابدا مبحبش بس اقول كل حاجة تخصنى كده لكل الناس"
"مشوار ايه بقى اللى رايحاه"
"فيه بضاعة جاية لى بكرة ولازم استلمها"
"بضاعة؟؟ يعنى رايحة المحل"
"ايوه"
"فى الظروف دى"

"انا مش هطول انا يدوب هستلم البضاعة واقفل على طول"
"مش امبارح كان الافتتاح ...بضاعة ايه بقى اللى هتيجى بكرة"
"كانت المفروض تيجى امبارح واتأخروا... ماعلينا كلامنا ده مش

هيغير كتير بكرة هروح المحل واجى وعلى فكرة انا كتبت

اعلان علشان بنت تيجى تشتغل"
وقبل ماارد جه احمد وهشام من بره
هشام "اخبارك ايه ياطنط"
ايمان"الحمدلله"
اسماء"يالا ياهشام علشان انا مش قادرة "
احمد"يالا ايه انتى هتسيبى ماما"
اسماء"نعم؟؟"
احمد"لقولك هتسيبى ماما ازاى النهاردة"
اسماء"ماتقعد معاها انت لو عايز"
احمد"اه طبعا هبقى اقعد معاها بس مش هينفع النهاردة"
اسماء"يبقى تخليك فى نفسك ومتحكمش على غيرك"
احمد"انتى بتتكلمى بقوة كده ليه"
ايمان بزعيق مش طالع
"خلاااااااااااص لا انت ولا هى انا مش عايزة حد"





انا محبيتش اشحت ولادى علشان يقعدوا معايا يوم
بس لما مشيوا والبيت بقى فاضى... كان احساس صعب اوى
كل شوية يتهيألى ان يوسف نايم فى اوضته
دخلت الاوضة احاول انام... مقدرتش
شايفاه حواليا ... وحشنى اوى من اول يوم
فضلت قاعدة للفجر بحاول انام... علشان اتعود انى اعيش لوحدى
واضح ان ولادى خلاص مش فاضيين لى يوم
نادية كانت بتكلمنى كل يوم وكانت مصدومة من اللى حصل بس

مفيش فى ايدها حاجة...يمكن لو كانت هنا كانت خففت عنى شوية

فاتت ايام العزاء وكان بيروح احمد ومى واسماء وهشام

كل يوم عند ايمان
بعد 3 ايام العزاء...بقت مكالمات بس
احمد رجع لشغله ولحياته اليومية اللى بين شغله وبيته

وبيت اهل مى
اسماء رجعت للمحل تانى وبقت بتروح طول اليوم لحد ما

تلاقى بنت تشتغل
وفى يوم وهى قاعدة دخلت بنت شكلها بسيطة
"صباح الخير يامدام... حضرتك كنتى حاطة اعلان عايزة بنت تشتغل"
"ايوه... انتى؟؟"
"اه"
"اسمك ايه"
"هايدى"

"عندك كام سنة واشتغلتى قبل كده؟؟"
"عندى 20 سنة معايا دبلوم تجارة ومكنتش بشتغل دى اول مرة"
"طيب هتشتغلى من 10 الصبح ل10 بالليل وليكى مرتب وعمولة وغدا"
ردت هايدى بفرحة
"بجد؟؟ شكرا شكرا"
"عندك مانع تبتدى من النهاردة "
"لا ابدا ... ياريت"
"طيب ... الموضوع سهل اوى كل حاجة عليها سعرها وهقولك

الاماكن متوزعة ازاى"
وقامت اسماء تشرح لهايدى كل حاجة فى المحل
وحست انها بتفهم بسرعة لانه سابتها تتعامل مع الزباين من اول

يوم و لقتها شاطرة وذوق وكمان بتقدر تبيع للزبونة اكتر ما طلبت
وفى معاد الغدا... اتصلت اسماء بهشام
"الو.. ازيك ياحبيبى.. اتغديت؟؟ اه انا طلبت غدا... بقولك ايه

لو تقدر تعدى عليا قبل مااقفل... عازماك ع العشا... اهو

نغير جو شوية... ماشى ياحبيبى هستناك... سلام"

وصل هشام عند اسماء حوالى الساعة 10 الا ربع قبل ماتقفل
اول ما دخل... راحت عليه هايدى
"اهلا يافندم... حضرتك اخترت حاجة"
ضحكت اسماء
"لالا مش هيشترى دى جوزى ياهايدى"
هايدى باحراج" أأ اسفة جدا...اهلا وسهلا"
هشام"اهلا بيكى"
اسماء"هايدى معايا من اول النهاردة"
ابتسم لها هشام تحية... وردت هايدى بابتسامة تحية
قعد هشام قدام مكتب اسماء
هايدى راحت وقفت عند باب المحل... بتبص بره ظاهريا
انما فى الحقيقة هى بتبص على هشام واسماء وهما قاعدين

يتكلموا ويضحكوا مع بعض... فى مراية المحل اللى قدامها

هشام بصوت واطى بيتكلم مع اسماء
"شغلتيها بسرعة كده منت غير ماتعرفى عنها حاجة"
"وانا يهمنى ايه غير انها تكون شاطرة انا كده كده مش هسيبها

غير لما اتاكد انها امينة وكويسة"
"حرصى برضه متضمنيش"
"متقلقش عليا انا هاخد صورة بطاقتها احتياطى"
"بس قوليلى ايه المفاجات والعزومات والحاجات دى"
"اهو بقى وحشتنى وقلت اعملك مفاجاة"

ولما جت الساعة 10... قامت اسماء تقفل وهايدى معاها

بتساعدها وهشام واقف مستنيها بره
لما خلصوا
اسماء" بكرة 10 ان شاءالله وابقى هاتى صورة بطاقتك ياهايدى"
هايدى"حاضر"
هشام شاور وهو بيبص لهايدى" سلام"
ردت هايدى مشاورته وبصوت واطى"سلام"
حطت اسماء ايدها فى ايد هشام ومشيوا... وهايدى بتتابعهم بنظراتها
حست هايدى بحد بيحط ايده على كتفها...اتخضت
"هبه.... خضتينى"
"مالك يابنتى واقفة كده ليه"
"مفيش"
"انا شفتك اشتغلتى اهو من اول يوم محبتش اظهر خالص"
"اه ... ما انا لاحظت انك مجيتيش ... بس احلى حاجة عملتيهالى

انك عرفتينى على المحل والشغل ده"
"عدى الجمايل بقى... بس انتى كنتى واقفة سرحانة كده ليه"
"مفيش مفيش"
"عايزة اقولك حاجة"
"قولى"
"عاطف اتصل بيا و...."
وقبل ما تكمل هبه كلامها ردت عليها هايدى
"بس ياهبه مش عايزة اعرف حاجة"

يوميات حماة الجزء التانى الحلقة 13

الحلقة 13
سكتت هبه لحظات وبعدين كملت
"طيب مش عايزة تعرفى قال ايه وقلتله ايه"
قالتها هبه وهى بتضحك...هايدى كانت مكشرة بس حب الاستطلاع

خلاها سألت وهى بتبتسم
"قالك ايه"
"قالى انه مش هيزعلك تانى و.."
"يووووو يعنى مقالش حاجة جديدة انا زهقت"
"ماانا زعقت له وقفلت ف وشه السكة...متقلقيش وراكى رجالة"
ضحكوا الاتنين
"ماهو لو كان ورايا رجالة مكنش فضل يضايقنى كده"
"سيبك منه بقى يالا مش هنفضل واقفين هنا طول الليل"

هشام وهو فى العربية مع اسماء
"من زمان مخرجناش كده مع بعض ... بس فرصة كويسة تغيرى

جو بعد الظروف اللى مرينا بيها"
"لو تقصد وفاة بابا دى حاجة عمرى ماهنساها ولا هقدر انساه

بس اهو الحياة لازم تمشى "
"انا عارف ان باباكى كان بالنسبة لكم حاجة كبيرة اوى"
"كان كل حاجة بالنسبة لنا ... عمره مازعلنى لا انا ولا احمد"
"الله يرحمه"
"ها نروح فين"
"مش انتى اللى عاملة المفاجأة دى... كملى بقى وشوفى هنروح فين"
"اممم... طيب خليك ماشى على طول وانا هقولك نروح فين"

هبه وهايدى نزلوا من الميكروباص... ودخلوا شارع فى منطقة

شعبية... ومن الشارع لشارع تانى اضيق واكثر شعبية
فجأة وهما ماشيين جه توكتوك وقف قدامهم ونزل منه السواق
ووقف قدامهم وشد هايدى من دراعها
"كنتى فين يابت"
هايدى"وانت مالك بيا ...قلتلك مش عايزة اكلمك ولا اعرفك تانى"
هبه بتزعق"جرى ايه ياعاطف هو نقول تور تقول احلبوه"
عاطف"بكلم خطيبتى... ملكيش فيه انتى"
هايدى وهى بتشد ايدها منه
"مش خطيبتك ومش هبقى ... مش بالعافية بقى"
هبه وبصوت عالى وطريقة اقرب للردح
"امشى من هنا ياعاطف بدل ما اصوت والم عليك الشارع ولا

اوديك القسم وساعتها طبعا هيلاقوا معاك حاجة من اللى

على طول بتبلبعها دى"
"انتى فاكرانى بخاف "
هبه"وعلى ايه تخاف... انت تشوف على طول"
وصرخت باعلى صوت وهى بتمسك فى عاطف
"احقوووووونا يانااااااااااااااااس... يا قليل الادب يا سافل"

واتلم الناس عليهم... واللى يسأل واللى يضرب عاطف من غير مايسأل
"انا وصاحبتى ماشيين عادى وده عايزنا نركب معاه التوكتوك بالعافية"
بعد الكلمتين دول بقى كل الناس تضرب
وعاطف يشتم فى هبه وهايدى
جرتها هايدى بعيد وهى خايفة منه...وسمعته وهو بيقول
"والله لاوريكى... مش هسيبك ياهايدى الا لما اندمك"
مشيوا بسرعة من شارع لحارة وهما شبه بيجروا
لما طلعوا السلم
"انا مرعوبة ياهبه...ده كان بيهددنى"
"سيبك ده بوء بس ... وربنا اقول لسيد اخويا يعلقه فى الحارة"
"انتى مش هيقدر يعملك حاجة علشان ممكن يخاف من

اخوكى انما انا اعمل ايه"
"ولا حاجة انا هقول لسيد على اللى حصل وكده كده احنا

هنروح ونيجى من الشغل مع بعض"
"ربنا يستر"

"بس قوليلى المرة دى انتى بجد خلاص مش هتتراجعى"
"لا خلاص بعد ما ضربنى اكتر من مرة وكل مرة بصدقه انها

اخر مرة يبقى خلاص...اذا كان بيضربنى من دلوقتى اومال

لو اتجوزته هيعمل فيا ايه"
"والحب اللى كان بينكم"
"راح مع المعاملة الوحشة... ومتنسيش انه كان بيزن عليا

وملاحقنى وورايا فى كل حتة لحد المدرسة كان مش سايبنى

والكلام الحلو وانا كنت صغيرة ومش فاهمة حاجة...ومفمتهش

انه على طول مبرشم الا لما انتى قلتيلى والضرب والشتيمة

والبهدلة... ياااااه ده انا شفت منه كتير اوى"
كانوا بيتكلموا وهما على سلم بيتهم... خلصوالا كلامهم وكل

واحدة اتدورت تفتح باب شقتها... الشقتين قصاد بعض

انا اليوم بيمر عليا كأنه سنة... النوم مقطع زى الاطفال

بصحى كل ساعة تقريبا... البيت اللى من سنة كان مليان

دلوقتى فاضى عليا لوحدى... احمد بيكلمنى مرة الصبح وخلاص
حتى الكلام اللى بيقولهولى بقى مكرر ومالوش طعم
حفظته وببقى عارفة هيقول ايه من قبل مايتكلم
"ازيك ياماما... اخبارك ايه...مش عايزة حاجة.. مع السلامة"
واسماء بتكلمنى من المحل ودايما مستعجلة
رن تليفون البيت...ياترى مين ده فين وفين لما بيرن
"الو... مين... اهلا ياعزت ..الله يخليك...بخير والله الحمدلله...

اه جاهزة ومستنية اليوم ده بسرعة... اه كمان 3 ايام ان شاءالله...

حاضر هكون هناك فى المعاد ان شاءالله... هشوف احمد لو مش

فاضى هقولك طبعا... ان شاءالله... مع السلامة"
خلاص مسافرة العمرة..بس من غيرك يايوسف ... اعمل ايه

ياربى هو خلاص انكتب عليا ابقى لوحدى فى كل حاجة ...

فوضت امرى اليك يارب.. يارب صبرنى

اسماء وهشام قاعدين بيتعشوا فى مطعم ع النيل
"مش ناسية حاجة يااسماء"
بصت له اسماء بتساؤل وسرحت تفكر
"حاجة؟؟زى ايه؟؟ اممم مش عيد ميلادك ولا عيد جوازنا ولا اى مناسبة"
"ماهو اللى بقولك عليه مش مناسبة ده وعد"
"وعد؟؟"
"الدكتور اللى وعدتينى انك هتروحيله بعد ما تفتحى المحل"
وردت اسماء بعدم اهتمام
"ان شاءالله"
"ايه يااسماء هو انتى بتسكتينى"
"مش بسكتك بس اليومين دول مش فاضية ماما هتسافر

كمان كام يوم والمحل لسه معرفش البنت الجديدة دى هقدر

اسيبها لوحدها ولا لا يعنى استنى عليا شوية... وبعدين انا

مش عارفة انت مصمم على حكاية الدكتور دى ليه"
"علشان عايز اسماء حبيبتى الاولانية الهادية الرقيقة"
سابت اسماء الشوكة والسكينة اللى ف ايدها
"وانا ابقى مين ان شاءالله"

"انتى حبيبتى برضه بس عصبية ومتوترة دايما وخصوصا

لما بتشوفى اطفال"
"انا؟؟ محصلش"
"مش هنتكلم فى حصل ومحصلش بقولك لو سمحتى يااسماء

نفذى وعدك وروحى لدكتور نفسى"
"وعايزة اروح لدكتور تأخر حمل"
"ماشى بس احنا روحنا لاكبر دكاترة وكلهم قالوا ان احنا الاتنين

معندناش اى عيب والاجهاض المتكرر ده مالوش سبب طبى"
"اومال له سبب ايه؟؟ محسودة ولا حد عاملى عمل"
"ايه الكلام الفارغ ده"
"اومال عايزنى ارد عليك اقولك ايه"
كان صبره نفد

"خلاص يا اسماء... فضى نفسك فى اقرب وقت علشان

تروحى لدكتور... انا عايز حياتنا الاولانية ترجع وعايز جنى وامى جنبى"
شدت اسماء شنطتها بنرفزة لما جت سيرة جنى
"انا عايزة امشى"
"يالا .. بس ده اخر كلام عندى ... يااما المحل بتاعك ده هيتقفل...

ماهو كان اتفاق مش لعب عيال"
دفع هشام الحساب... ومشيت اسماء سبقته على العربية وهو وراها

لما اتصلت باحمد وقلتله على معاد السفر ... اخد اجازة علشان

ييجى يوصلنى هو ومى السفر كان الساعة 8 بالليل
اسماء وهشام جم يوصلونى هما كمان
كنت حاسة ان اسماء وهشام مش مبسوطين
واحنا واقفين قربت من اسماء
"مالك يااسماء انتى وهشام شكلكم فى حاجة"
"ابدا ياماما مفيش حاجة"
"ريحينى وطمنينى مالك"
"مفيش هشام بس شغال على نغمة ماما وجنى بقاله كام يوم"
"ماهو معذور برضه وياريت نادية ترجع"
وبصت اسماء حواليها علشان تهرب من الكلام
"عمو عزت جه اهو"
جه عزت وسلم على كل الموجودين
خلاص مفيش وقت والمفروض نطلع الطيارة
سلموا عليا كلهم وهما بيوصونى على الدعاء ليهم

وقرب احمد من عزت
"خلى بالك من ماما مش هوصيك عليها"
عزت"متقلقش فى عينيا "

احمد ومى بعد مارجعوا من المطار على بيتهم وهما بيتعشوا
"بقولك ايه يااحمد فى حاجة بفكر فيها بقالى فترة وعايزة اخد رأيك فيها"
"خير يامى"
"انا بفكر اسيب الشغل بجد تعبت اوى من الشحططة كل يوم "
"حقك تقعدى طبعا واللى يريحك"
"بتفكر فى القسط صح"
"بصراحة اه مرتبك بيساعدنى فى قسط العربية"
"خلاص هضطر انى اكمل فى الشغل وخلاص"
"بصى انا عندى فكرة احنا جبنا العربية علشان تساعدنا صح"
"صح"
"لو انتى قعدتى من الشغل مش هنبقى محتاجين العربية"
"كمل"

"احنا نبيع العربية ونسدد فلوسها الباقية علينا وادفع فلوس

ماما كمان اللى استفلتهم منها"
"وهتروح شغلك او مشاويرنا بالمواصلات بعد مااتعودنا على العربية"
"ليه ...عربية بابا مركونة ومحدش بيركبها...هى اه قديمة

شوية بس اهى شغالة يعنى"
"ومامتك واسماء ميتضايقوش؟؟"
"يابنتى بقولك العربية مركونة محدش بيركبها ...يبقى ايه

اللى يزعلهم بقى"
"خلاص كده يبقى اتحلت الحمدلله"
"تمام لما ماما ترجع بالسلامة هبقى اكلمها فى الموضوع ده...

واهو بقى علشان لما يوسف يشد حيله شوية تجيبلنا اخ ولا اخت ليه"
"حرام عليك يااحمد ده يوسف يدوب 6شهور"
"وانا بقولك بكرة...كمان كام شهر كده"
"ان شاءالله ياحبيبى"

استمرى بالمفاجئات

يسلموووووو ايدك ايام عمرى

الله يسلمك يارب شهد

منورة حبيبتي